Xιόνια

Eπιτέλους, χιόνια στον Ταΰγετο! Στην Ξεροβούνα δηλαδή, πάνω απ τον Μυστρά! Σκέφτομαι ότι τώρα η Σπάρτη θα είναι στην κατάψυξη! Ο Πάρνωνας από τη μιά και το κατά Καζαντζάκη, "αρσενικό βουνό" από την άλλη..
Στη φωτογραφία του Κυριάκου Τριλιούρη, τον οποίο ευχαριστώ, φαίνεται ο νέος και ο παλιός Μυστράς.

Aκούμε,Τanghetto ~ enjoy the silence

Νέα χρονιά, με δεμένο το δεξί

Kαλή Χρονιά, με Ευλογίες και εσωτερική δύναμη, που κανείς δεν μπορεί να την αφαιρέσει!
Χρόνια πολλά, καθυστερημένα σε όλους τους φίλους blogger και μη, που γιορτάζουν έως σήμερα! Βασιλική, Λία, Βασίλη, Φωτεινή, Φάνη, Γιάννη, Ιωάννα..

Στην έξοχη, την καλλιτεχνική φωτογραφία του Κυριάκου Τριλιούρη, ο Μυστράς! Μετά τον Καλλικράτη!
Ο πάλαι ποτέ ένδοξος Δήμος, υπάγεται πλέον στη Σπάρτη! Έχει ο καιρός γυρίσματα..Όπως τότε, μετά την επανάσταση, το 1834, η Διοίκηση μετακόμισε από το Μυστρά, στη Σπάρτη. Στη νέα όμορφη πολιτεία του Βαυαρού αρχιτέκτονα-πολεοδόμου Εδουάρδου Σάουμπερτ και της έδωσε ζωή, κατοίκους και στελέχη..
Τότε που υπήρχε παιδεία, μεράκι και αισθητική ώστε να διαπρέψει η νέα μικρή πολιτεία με την άριστη ρυμοτομία και τα νεοκλασσικά της. Θυσία στον Μολώχ της απληστίας και της αντιπαροχής οσημέραι...Τι αστείο, ένας "ξενομερίτης" ο Σάουμπερτ, την ίδρυσε, ένας άλλος "ξενομερίτης" αντιπαροχέας, την αποδομεί..

Τώρα γιατί η χρονιά με "δεμένο το δεξί".. εε αν βλέπει κανείς τα ταξιδάκια του ..Γκιούλιβερ στους Μπλεφούσκους..καταλαβαίνει!
(Ακούς εκεί, να τους πείθουμε στην εξωτερική πολιτική, ότι δεν ..δαγκώνουμε! Ακόμα και ο ιδιοκτήτης του Αζόρ, βάζει τεράστια πινακίδα, ΠΡΟΣΟΧΗ~ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΔΑΓΚΩΝΕΙ..)

Ακούμε αυλό του Πανός,hijo de la luna

Εορτή εορτών!

Eδώ θα ήθελα να γιόρταζα σήμερα την ονομαστική μου εορτή. Στο μοναστήρι των αγ.Σαράντα, στη Σπάρτη. Στην ευλαβική ατμόσφαιρα του βυζαντινού παλλαϊκού ναού, που τιμά νεαρούς αγίους, όπως άλλωστε νεωτάτη, έδωσε μαρτυρία και η αγία Αικατερίνα, η προστάτις μου.
Πέρυσι είχαμε μιαν άλλη προσέγγιση στο θέμα της πανέμορφης, της πανεύφημης κόρης που μυροβλύζει στο Σινά.
Ονειρεύομαι κάποια στιγμή να ταξιδέψω έως εκεί. Όπως ονειρεύομαι τόσα πολλά πράγματα στη ζωή μου ακόμα, που ίσως ποτέ δεν θα μπορέσω να πλησιάσω ή να δώ. Αλλά, μόνο το όνειρο, πολλές φορές είναι ταξίδι!

Θα πήγαινα λοιπόν στο μοναστήρι, που δεν απέχει πολύ από τη Σπάρτη, κρυμμένο στις μαλακές υπώρειες του Πάρνωνα. Η μορφή της αγίας "μου", ιστορείται στους τοίχους του καθολικού:
"Στο καθολικό οι τοιχογραφίες που σώζονται μέχρι σήμερα μετά από την πυρπόληση του μοναστηρίου το 1770 επιζωγραφίστηκαν από τον Κρητικό ιεροδιάκονο αγιογράφο Γεώργιο Καλλιτεράκη μετά από ανάθεση του Ηγούμενου Παισιού Ζαχαρακόπουλου ".πηγή Δ.Θεραπνών.

Μετά να ανέβαινα στο παλιό σπιτάκι, που θωρώ και νοσταλγώ στις φωτογραφίες του καλοκαιριού.
Θα άνοιγα, ολάνοιχτα πόρτα και παράθυρα στις μυρωδιές των γιασεμιών του κήπου.Με κάδρο την μοναδική θέα προς παλαιό και νέο Μυστρά, θα έφτιαχνα έναν μερακλήδικο καφέ και θα απολάμβανα εκείνον και το μεγάλο δώρο της φύσης. Μα βέβαια, εννοώ,
Τους κήπους -όσους έχουν απομείνει- με τις πορτοκαλιές, τα χαρακτηριστικά πέτρινα γειτονικά σπίτια, τα τριαντάφυλλα της αυλής μου.Κοπιάστε, ελάτε, συνοδέψτε το ταξίδι μου!
Πρώτα το τροπάριο της Αγίας και μετά,
Aκούμε Golden Gate Quartet,"When the saints.Go marching in".

Ή στην πιο μπιτ-άτη του έκδοση,εδώ.

Y.Γ. Ευχαριστώ πολύ την φίλη Πηνελόπη για την αφιέρωση στο blog της και τις ευχές! Eπίσης την φίλη Αγγελική Ν. που αφιέρωσε choco-post για μένα!
@ Ένα πολύ ωραίο άρθρο αφιέρωμα στην αγία Αικατερίνη διαβάζουμε στο Φιρίκι!

Links: Αικατεριναν,την πανεύφημον νύμφην..
ΚΥΡιακή γιορτή και σχόλη
Η πανεύφημος ...
Η έκθεση στο μουσείο Getty..
Βροχή και σήμερα..

Ξημερώνει και βραδυάζει

Βροχές χθες και σήμερα παντού, σε όλη την Ελλάδα, επιτέλους. Βροχή και αέρηδες στα πάτρια, απ ότι μου λένε τα αγαπητά μου πρόσωπα εκεί.
H διάθεση ταξιδιάρικη και η επιθυμία να ξαναδώ το Μυστρά και τη Σπάρτη ξεκίνησε από μια ωραία φωτογραφία του Κυριάκου, με την πιο όμορφη Πανσέληνο του Χειμώνα, πάνω απ τον Πάρνωνα. Αυτή που μοιράζομαι μαζί σας.

Μετά ακολούθησε και ο φίλος μου ο Θοδωρής που με έβαλε στα αίματα, κάνοντας μια βολτίτσα Σπάρτη-Μυστρά, με το ποδήλατό του, ο τυχερός και απεικονίζοντας κομμάτια αγαπημένα. Τι χρειαζόταν ακόμα; Συνδετικό υλικό, -ας είναι καλά ο Κυριάκος και το ..κινητό μου- ένα story, μουσική και ιδού το νέο μου βίντεο! Ο Μυστράς μετά τη βροχή!
Είπαμε η δύναμη είναι στην εικόνα. Την εικόνα που πληροφορεί, ταξιδεύει, κατευνάζει αλλά και εξαγριώνει με την απόλυτη δυναμική της. Η αλήθεια όμως, δεν είναι στην εικόνα πάντα. Μόνο ο Λόγος έχει αλήθεια. Απόδειξη το πιο πάνω βίντεο. Σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, τρεις διαφορετικές ματιές και να μια πειστική ιστορία ξημεροβραδιάσματος στο Μυστρα! Ξημέρωμα, μετά βροχή, καταιγίδες, αντάρες και συννεφιές αλλά και ένας ήλιος, προκλητικά λαμπρός και δυο διαφορετικά φεγγάρια,πάνω απ τον Πάρνωνα πάντα, πανσέληνοι....

There's no place like home for Christmas..

Xριστούγεννα μόνο στο σπίτι σου τα νοιώθεις , λέει το γνωστό τραγούδι, αλλά φέτος δεν μπορούμε να είμαστε στη Σπάρτη. Μεγάλωσαν τα παιδιά έχουν το δικό τους πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις.. Είμαστε και εμείς και η οικογένεια ευτυχώς στο πρόγραμμά τους ακόμα! Μάλλον θα ξεκλέψουμε κάποιες μέρες μετά, με τον άνδρα μου να πάμε έτσι να πάρουμε τη δύναμη που δίνει η φύση σε κάθε πλάσμα που τη σέβεται.

Η όμορφη φωτογραφία του Κυριάκου Τριλιούρη, που δίνει την άποψη του κάστρου του Μυστρά στο βάθος απο τη διαδρομή ΑιΓιάννη-Παρόρι, σας δίνει να καταλάβετε τι χάνουμε όλοι μας στην πόλη..Θυμάμαι Χριστούγεννα παιδικά, Χριστούγεννα χαρούμενα, αλλά και Χριστούγεννα λυπημένα, αφού παραμονή Χριστουγέννων κήδεψα τον πατέρα μου..

Δεν είναι μόνο το Πάσχα που μας γυρίζει στις ρίζες ευχάριστα. Είναι και η πιο χειμωνιάτικη γιορτή, που μας φέρνει κοντά στη μαγεία της δικής μας παράδοσης,στα χρόνια της αθωότητας, στην αγκαλιά της οικογένειας και του σπιτιού μας. Αναζητείστε τους δικούς σας ανθρώπους και πλέξτε τους δεσμούς -όχι τα δεσμά- που συγκροτούν και συγκρατούν το ευαίσθητο κύτταρο της κοινωνίας μας, την οικογένεια, τόσο παραξηγημένη και επίτηδες χτυπημένη στη δική μας χώρα..
To άκουσμα με τον Perry Como, δανείζει τον τίτλο στο σημερινό post.
Tα Χριστούγεννα έρχονται και οι άνθρωποι δυστυχώς δεν μένουν και δεν περιμένουν πάντοτε..



Πατείστε -κλικ- στα εορταστικά εικονίδια, όλα κρύβουν κάτι πίσω τους!