Γενέθλια που ξεχάστηκαν..

Λίγο πριν εκπνεύσει ο Σεπτέμβρης, πρέπει να ευχηθώ "χρόνια πολλά" στην καλή μας φίλη ellinida, που γιόρταζε τις προάλλες.
Μάλλον, χρόνια καλά και γεμάτα αγαπητή μου ellinida, μεστά και όμορφα, αγαπησιάρικα, παραγωγικά. Να σε χαιρόμαστε, μέσα από τα κείμενά σου, τα ποιήματα και τα σχόλιά σου!

Η καθυστέρηση οφείλεται σε ξε-πόρτισμα της ...anteportas που δεν εννοεί να συμμαζευτεί και να μαζέψει και το μυαλό της!

Είθισται να χαρίζουν κάτι, γι αυτό, αφιερωμένο εξαιρετικά ένα τραγούδι του Φράνκυ που το χειρίζεται εξίσου αριστοτεχνικά η Diana Krall:

Diana Krall, Under My Skin, live

(Σημείωση: Τι κρίμα βρε παιδί μου να μην τραγουδά ο..Colin Firth, τέτοιος κούκλος!) ;)

Ήλιος και βροχή..

Η φωτογραφία της Ilkka Niskanen που κρίνεται στον τελευταίο διαγωνισμό του ΒΒC, είναι τόσο ταιριαστή με τις διαθέσεις του καιρού τις τελευταίες μέρες. Τώρα γιατί βλέποντάς την, θυμάμαι εκείνο το αξεπέραστο "άσμα" του λαϊκού βάρδου, "από κάτω απ΄το ραδίκι, κάθονται δυο πιτσιρίκοι", άβυσσος η μνήμη του ανθρώπου!


Ευπρόσδεκτες οι δροσιές του Σεπτέμβρη από τη ζέστη τον Αύγουστο! Τότε αντίδοτο καιρού, ήταν οι βουτιές στις παραλίες της Μάνης και η επίσκεψη στα σπήλαια του Δυρρού, με σταθερή θερμοκρασία 18* C.




Στη μικρή προβλήτα της Βλυχάδας, περιμένοντας να μπούμε στις βάρκες, άρχιζε η ανάσα δροσιάς.
Το πλατάγιασμα του κουπιού στο νερό, η μυστηριακή πλοήγηση στις αίθουσες με τις ευφάνταστες ποιητικές ονομασίες που έδωσε το ζεύγος Πετροχείλου στην αρχική εξερεύνηση του σπηλαίου, ο αρχέγονος φόβος για τα πλάσματα που ίσως κρύβουν τα σκοτεινά νερά, -χέλια, μας είπε ο ..γονδολιέρης, ο βαρκάρης εννοώ- έκαναν να ξεχνιέται ο κόσμος ο πραγματικός εκεί έξω...

Άστυ Ιοστεφές*

Φθινόπωρο πάλι, η αλλαγή όμως στη μεγαλούπολη ανεπαίσθητη. Σπανίζουν τα πάρκα, σπανίζει το πράσινο που ανανεώνει και ξεκουράζει, δίνει την ψευδαίσθηση της επαφής με τη φύση. Στις επάλξεις ξανά και βέβαια πρώτιστο το θέμα - παντιέρα, ο κήπος της Ριζάρη!
Παραθέτω το κείμενο προς τον Υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ κ.Σουφλιά, την σύνεση του οποίου και την αποτελεσματικότητα εκτιμώ, σχετικά με το θέμα του κήπου της Ριζάρη. Kοινοποίησα επίσης, επειδή το θέμα το θεωρώ αρκετά σοβαρό, και στο γραφείο Πρωθυπουργού.

Θα μπορούσατε στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που δίνονται με link, να απευθυνθείτε και όσοι από εσάς συμπαρίστασθε, φίλοι bloggers..





ΘΕΜΑ: Πάρκο ο κήπος της Ριζάρη

Απευθύνομαι κ. Σουφλιά, σε εσάς, ως υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ για ένα θέμα περιβάλλοντος εξίσου σημαντικό όσο και τα μεγάλα έργα, που έχετε οραματιστεί και τροχοδρομήσει για την ανάπτυξη της χώρας μας.
O κήπος της πρώην σχολής Ριζάρη στην Αθήνα, δίπλα στο Πολεμικό Μουσείο, κ. Υπουργέ, είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει εμένα και την ιστοσελίδα Κaterina΄s Diary, blog που -σχεδόν-τακτικά ενημερώνω, καθώς και τους αναγνώστες της.

Ξεκίνησε μετά από μια προσωπική παρατήρηση και εμπειρία, όπως θα δείτε στο αρχικό άρθρο μου εδώ. Δεν γνώριζα τότε πολλά, δεν ήξερα με σιγουριά για την χωρίς περιβαλλοντική εκτίμηση, παραχώρησή του στο ίδρυμα Γουλανδρή, για την δημιουργία Μουσείου Μοντέρνας τέχνης ή σε άλλους , δεν ήξερα τότε για το ultimatum της διαθέτιδος, δεν γνώριζα ότι ήδη ένας τοπικός σύλλογος, είχε απεκδυθεί σε προσπάθειες ετών. Δεν είχα προσέξει πόσο εύκολα είναι τα λόγια, για το περιβάλλον, παρά τα έργα..


Εκτίμησα την δυνατότητα του κήπου να γίνει ένα περιπατητικό πάρκο μια και είναι προσπελάσιμος με κάθε είδους συγκοινωνία και επίσης έχει είσοδο ελεύθερη όλες τις ώρες. Παρατήρησα πόσο συμβάλλει στην ανανέωση των ρευμάτων αέρα με όλο τον ελεύθερο χώρο του… Θα μπορούσε να οργανωθεί πάλι σε ένα «περιβόλιον καλόν λίαν», όπως περιγράφει ο αείμνηστος αρχικός διαθέτης του και δωρητής και ευεργέτης Ριζάρης και δένδρα οπωροφόρα και άλλα, της χλωρίδας της Αττικής θα μπορούσαν συμπληρωματικά και αντιπροσωπευτικά να φυτευτούν. Του οποίου Ριζάρη την διάθεση η Πολιτεία, εκπροσωπούμενη από την προηγούμενη κυβέρνηση, εύκολα παράβλεψε, χάριν της νέας διαθέτιδος και της επιμονής της να γίνει οπωσδήποτε εκεί το Μουσείο.

Είμαι σίγουρη ότι αν ζούσε σήμερα η διαθέτις, θα επέλεγε ένα από τα Ολυμπιακά ακίνητα, ίσως κάποιο στη ζώνη του Ολυμπιακού Σταδίου όπου η Μοντέρνα στέγη Καλατράβα και η εικαστική μοντέρνα παρέμβαση – στοά του περιπάτου, προδιαθέτει για κάτι τέτοιο. Είμαι επίσης σίγουρη ότι και ο νομικός της σύμβουλος, καθηγητής κ. Κουμάντος θα μπορούσε να ερμηνεύσει το πνεύμα της διαθέτιδος και να παρακαμφτεί το ultimatum που η ίδια έθεσε. Άλλωστε, πως θα αντιμετώπιζε η Πολιτεία, το ενδεχόμενο η διαθέτις να όριζε ως τόπο δημιουργίας του Μουσείου, το.. προαύλιο της Βουλής;
Ο τόπος του Άστεως, όπου ο κήπος της Ριζάρη βρίσκεται, είναι ήδη κορεσμένος από υψηλά κτίρια και κυκλοφοριακό ώστε να «φορτωθεί» ένα ακόμα εννεαόροφο κτίριο, πιθανώς με όποια επιβάρυνση ενεργειακή θα πρόσθετε στο περιβάλλον.

Σημειώσατε, ότι σχεδιάζεται να κοπούν 175 μεγάλα δένδρα προσαρμοσμένα στον τόπο και τους ρύπους, οπότε καταφαίνεται αδήριτη η ανάγκη της ύπαρξης, της διατήρησης και της επαύξησης του πράσινου στο σημείο εκείνο. Θα ήταν ευχής έργο κ.Υπουργέ, να οργανωθεί και να αποδοθεί στους πολίτες, σαν πάρκο. Σκεφθείτε ακόμα και η Σόφια, η πρωτεύουσα ενός κράτους εκτός ΕΕ να μας περνάει σε πράσινο και σε θέματα προστασίας του για να μην αναφερθώ στις γνωστές σας πρωτεύουσες ΕΕ...


Στην προσπάθειά μας και λόγω της κήρυξης ως μέρας περιβάλλοντος από τον επίτροπο της ΕΕ κ. Δήμα εδώ στην Αθήνα, απευθυνθήκαμε στο γραφείο του όπου λάβαμε την πρόθυμη απάντηση να χρηματοδοτηθεί η προσπάθεια, στα πλαίσια του περιαστικού πράσινου, εάν αυτό ζητηθεί από την Πολιτεία.


Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω κ. Υπουργέ ότι σημαντικά ιδρύματα και Μουσεία, αποκεντρώθηκαν , όπως το μουσείο Μπενάκη και το ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, ακολουθώντας την οδό Πειραιώς, που προσφέρει και άλλη λύση , (παλαιά βιομηχανικά ακίνητα και ενδιαφέροντα κτίρια που αξίζει να σωθούν, όπως π.χ. η Σχολή Κλωστοϋφαντουργίας), για να εγκατασταθεί εκεί το Μουσείο Μοντέρνας τέχνης.

Είμαι σίγουρη, ότι η ώριμη και έμπειρη ματιά σας , θα εκτιμήσει την βαρύτητα της προστασίας του κήπου και του περιβάλλοντος και ίσως θελήσετε να αναλάβετε πρωτοβουλία, έστω και την ύστατη στιγμή, της σωτηρίας του. Θυμηθείτε και τον αείμνηστο Καραμανλή, που δεν δίστασε να γκρεμίσει τον μπετονένιο σκελετό του κτιρίου, που προοριζόταν για μουσείο ανατολικής τέχνης, Μουσείο Παππά, γιατί θα στερούσε πολύτιμο πράσινο στο Πεδίον του Άρεως.

Εν τέλει, το ίδιο το Iδρυμα που δίνει υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές σε θέματα περιβάλλοντος, δεν μπορεί παρά να είναι τώρα έτοιμο να δεχθεί την όποια αλλαγή, χάριν της ανάσας της πόλης των Αθηνών, χάριν του περιβάλλοντος.


Σας παρακαλώ κ. Υπουργέ, δώσατε ΕΣΕΙΣ τη βαρύτητα και την προσοχή που πρέπει στο θέμα, επειδή το κρίνουμε αρκετά σοβαρό, ώστε να δοθεί σε προεκλογική εποχή, αντικείμενο φιέστας των υποψηφίων.

Εκτός από τον γραφείο του επιτρόπου
κ.Δήμα, έχει ενημερωθεί η Ελληνική εταιρία και επίσης η Φιλοδασική-περιαστικό πράσινο (Υπεύθυνος κ.Γκόφας) και η Greenpeace (Υπεύθυνος κ.Δημ.Ιμπραήμ), την συμπαράσταση των οποίων έχουμε, όπως και την παρόμοια των φίλων bloggers.



ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

Γραφείον Πρωθυπουργού κ.Κ.Καραμανλή


Ύστερον:

1)-Κοινοποίηση επίσης εις το Γραφείον Επιτρόπου ΕΕ κ.Στ.Δήμα


2)Αξίζει να διαβάσουμε το άρθρο με θέμα ΑΤΤΙΚΗ 2050 στο blog e-rooster



Υστερον ! Δικαιωθήκαμε!!
O κήπος της Ριζάρη, αποδόθηκε ως Πάρκο - σήμερα 12/12/2009 τα εγκαίνια!!!!

 * άστυ ιοστεφές= πολιτεία  στεφανωμένη με ία-μενεξέδες δηλαδή! "Μενεξεδένια πολιτεία" που θα έλεγε ο Άγγ.Τερζάκης με το ομώνυμο μυθιστόρημά του!  Φράση που χαρακτηρίζει το κλεινόν άστυ, την Αθήνα,  επειδή  το περίφημο  Αττικό Φως, πλημμυρίζει το λεκανοπέδιο  σε θαυμάσιες μενεξελί αποχρώσεις  κατά τη Δύση.

Όμορφη πόλη

Υπάρχει στην Ελλάδα ευτυχώς τόπος, που σέβεται το πράσινο και το περιβάλλον και διασώζει τη χαμένη τιμή των υπόλοιπων αδιάφορων.
Από την κοιλάδα με τις πεταλούδες στη Ρόδο, η φωτογραφία, για να δροσιστούμε και να ελπίσουμε στη μίμηση από άλλους τόπους που δυνητικά θα μπορούσαν να έχουν αναπτύξει μια παρόμοια προσπάθεια.

Στην Αθήνα, όπου κήποι παλιοί, οργανωμένοι όπως της Ριζάρη, αντί να σχεδιασθούν, να ανανεωθούν, και να παραδοθούν σαν πάρκα στους πολίτες, παραχωρούνται τόσο εύκολα για να ανοικοδομούνται κτίρια (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης). Ή οικοσυστήματα όπως αυτό της Καισαριανής, να μην προστατεύονται, ως κόρη οφθαλμού, από κάθε επιβουλή..

Στην Σπάρτη , όπου στέγνωσε ο μεγαλοπρεπής Ευρώτας με τις αλόγιστες υδροληψίες για πότισμα και τις ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις, αλλοιώθηκε και το φυσικό τοπίο.
Στις όχθες του λοιπόν, μονοπάτια πεζοπορίας θα μπορούσαν να οργανωθούν, φυσικές νεροσυρμές-που παλαιότερα κολυμπούσαν- να προβληθούν, πεταλούδες όπως αυτές της Ρόδου που ενδημούν καθώς και τα πουλιά και άλλα είδη της πανίδας να επιζούν, πλατώματα όπου θα μπορούσαν να οργανώνονται πικ νικ και να καταφεύγουν οι κάτοικοι της ασφυκτικής πλέον πόλης.

Επέστρεψα δριμύτερη μου φαίνεται! Φθινόπωρο τυπικά αλλά οι οπώρες -και άλλα φρούτα- καλά κρατούν ακόμα. Η φύση, δείχνει μια κούραση, ανθρώπινη. Η θάλασσα στη διάθεσή μας ακόμα.

Καλό Φθινόπωρο σε όλους σας.
Ευχές εόρτιες για τον φίλο Σταύρο Κάτσαρη! Ευχαριστίες για τη συμπαράσταση στο θέμα της Ριζάρη τόσο στον Τάκη Αλεβαντή, όσο και στον Mirage.
Ευχαριστίες στα κατ'ιδίαν και δημόσια σχόλια για τα καλά σας λόγια.

Φίλοι μου, καλώς σας βρήκα!