Παρασκευή, Ιουνίου 23, 2006

Χαλλαρρά...



Eπειδή η ζέστη μας κούρασε, σκέφθηκα να χαλαρώσουμε λίγο. Δροσερές σκέψεις και προτάσεις που έχω κατα νού, αλλάσουν, περιστρέφονται. .. Το ζήτημα των ημερών, καυτό ενόψει διακοπών, φροντιστηρίων, κολυμβητηρίων και λοιπών ωνίων, είναι το χρήμα.

Το χρήμα που ελευθερώνει, αλλά και δουλώνει και υποδουλώνει.. Το χρήμα που εξαχρειώνει, δεσμεύει, καίει, σκοτώνει, αλλά και αναπλάθει, οικοδομεί, φέρνει δουλειές και ευημερία.
Ακόμα και στους ιστοχώρους μας, μέσον ανταλλαγής, όπως είναι πάντα, έχει εισχωρήσει για τα καλά. Παντού σε μερικά δημοφιλή ξένα blogs βλέπω να έχουν παραχωρήσει στήλη διαφημίσεων. Θέλεις προβολή, θέλεις χρηματική ανταμοιβή, φιλοξένησε τώρα! Η γελοιογραφία όμως αριστερά, μας δείχνει πως μπορούμε να επωφεληθούμε..αλλιώς!

Η αγαπημένη φίλη Μ.Σ. βλέποντας την αδυναμία μου στα χιουμοριστικά video, συμβάλλει με την γλυκόπικρη προσφορά:

_Misthos.pps
κλικ Castpost

Επειδή όμως, η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη, μας προτείνει για να μη βαρεθούμε, αυτή τη λύση!

Σαββατοκύριακο ενόψει, μπάνια δροσερά και άλλα, μην ξεχνάμε τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση ανάγκης. Οδηγίες για κατάσταση κινδύνου πνιγμού εδώ και άλλες συγκοπής εκεί.

Θα πρέπει να θυμήσουμε και αυτό που παρουσιάσαμε εδώ, επειδή κάποιοι το αναζήτησαν:

Important.pps
κλικCastpost

Καλά να περάσετε, να ανανεωθείτε και να επιστρέψετε χαρούμενοι!

Δευτέρα, Ιουνίου 19, 2006

Για τη Ριζάρη γράφει ο τύπος



"..το Λεκανοπέδιο, σύμφωνα με στοιχεία της ένωσης εργοληπτών γεωπονικών έργων, διαθέτει μόλις 3,55 τετραγωνικά ανά κάτοικο και συνεχίζει να φιγουράρει στο βυθό του καταλόγου των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, όπου η μέση αναλογία είναι 25 τετραγωνικά.

«Θυσιάσαμε ελεύθερους χώρους για να κατασκευάσουμε ολυμπιακές εγκαταστάσεις χωρίς σχεδιασμούς και όραμα για την επόμενη μέρα και συνεχίζουμε σήμερα με την ίδια έλλειψη», επισημαίνει ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Γιάννης Πολύζος. Το εργαστήριο αστικού περιβάλλοντος που διευθύνει έχει μάλιστα καταγράψει τις μεγάλες αδόμητες εκτάσεις, τις απειλές που δέχονται και έχει διατυπώσει προγράμματα για την ανάπτυξή τους σε όφελος του πολεοδομικού συγκροτήματος.

"Δεν έχουμε, πλέον, την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε έναν ελεύθερο χώρο στο Λεκανοπέδιο», προειδοποιεί".


Το πιο πάνω κείμενο της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ δημοσιεύτηκε σε Κυριακάτικη εφημερίδα χθές.

Εδώ παλαιότερο της Λινας Γιανναρου, στην Καθημερινή στις 4 Ιουνίου τ.έ.

Στην αρχή σκέφτηκα να τα παραθέσω ξερά αυτούσια. Αλλά προβληματίστηκα, τι είδους πρωτεύουσα είμαστε, που κρεμόμαστε από έναν δεινοπαθημένο Εθνικό κήπο, ένα κακοσυντηρημένο Πεδίο του Άρεως; Που είναι η πρόβλεψη χώρων πράσινου και αναψυχής, με το boom της εποικιστικής κάλυψης των άλλοτε χωραφιών και κήπων και επέκτασης της πόλης μας; Είμαστε σοβαροί να ξεκινήσουμε από το τίποτε τη διαμόρφωση οποιουδήποτε χώρου ελεύθερου -και βέβαια μακροπρόθεσμα καλά θα κάνουμε μετά από μελέτη- σε πάρκο και να μη διασώσουμε τους ήδη υπάρχοντες, ειδικά τους κήπους όπως η Ριζάρη, με δένδρα μεγάλα;
Όμως, όλοι όσοι έχετε κάνει κάποιο ταξίδι σε άλλη γή σε άλλα μέρη, γνωρίζετε πόση σημασία έχει στη ζωή της πόλης ένα πάρκο. Δείτε το Υστερον στο post εδώ και τα άρθρα της Τριαντάρας,για τα πάρκα στη Γερμανία και τη Βαρκελώνη.
Άλλη μια ευκαιρία να στείλουμε ένα email συνηγορίας, ως bloggers!
-Άλλη μια φορά μπράβο και ευχαριστώ στη rodia για τα banner!

Κυριακή, Ιουνίου 18, 2006

Ο Γυρισμός



Ακούω τη βοή
νιώθω τον αέρα. Έρχεται.
Είναι εύκολο να πιάσεις τ' αστέρια στο Αιγαίο.
Σέβονται τα πεύκα και τα ύφαλα
και σκύβουν το φως τους χαµηλά.

Γιώργος Πήττας ψήγμα από τη "Νίκη;"


Ονειρευτήκαμε μοναχικές διακοπές. Θάλασσα και αστέρια. Φεγγάρια, γητεύτρα σελλάνα..
Οσμιστήκαμε τη μυρωδιά της αλμύρας, την ξερή ανασεμιά του Πεύκου.

Γυρίσαμε στις παιδικές μας μνήμες, πόδια γυμνά και παγωτό η Εύγα
Γυαλό γυαλό κάθε τόπου που γνωρίσαμε με τα μάτια, με την ψυχή

'Yφαλα των πλοίων σκουριασμένα ταξιαδιάρικα αναπαύονται σε λιμάνια
Ύφεση αισθημάτων για πρόσωπα και τόπους αραξοβόλια

Ροζάριο προσευχών, κόμπο κόμπο, ανάσα οι αναμνήσεις μας
Ροβινσώνες σε απάτητες παραλίες διασκεδάζουν την έλλειψη του χρόνου μας

Ισαλος γραμμή εξασφαλίζει τους πλόες μας, το φορτίο των αναμνήσεών μας
Ιστορεί ταξίδια και εμπειρίες το παλιό σκαρί μας

Σημαία στο κατάρτι μας άφαντη, εκείνη της πατρίδας της ψυχής μας
Σήκωσε αέρα, στην πλώρη μας κάθισε ένα γλάρος

Μυστικά περάσματα αναζητάμε, καραβιών κρυψώνες, ταξιδιών ορίζοντες
Μυχός ερμάτων σίγουρων, μεσόστεγο χωρίς καπετάνιο τώρα

Ορίζοντας θολός, ανύπαρκτος, ανατολή για δύση;
Ορμητήριο πειρατών, κουρσάρων των νέων ταξιδιών μας, του μέλλοντός μας

Σκούνα μικρή, βάρκα των προσδοκιών μας προσαραγμένη στην καρίνα της
Σκιά, σιωπηλή παραδοχή του χρόνου, που μετρά αντίστροφα στην πρώρη μας..


'Υστερον: Άκουσμα, La serenissima (Loreena McKennitt),
και Μέσα σ'αυτή τη βάρκα (Α.Βουγιουκλάκη)

Πέμπτη, Ιουνίου 15, 2006

Νέα-email για την κίνηση πάρκου Ριζάρη

Νέα-email για την κίνηση πάρκου Ριζάρη

Σε συνέχεια της κίνησή μου και αφού βλέπω ότι έχω τη συμπαράστασή σας, έβαλα δεξιά κάτω από τα banners ένα link ώστε όποιος από εσάς θέλει, να στέλνει email με το μήνυμα "ΣΩΣΤΕ ΣΑΝ ΠΑΡΚΟ,ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΗ", στο γραφείο του επιτρόπου ΕΕ κ.Δήμα.
Η Juanita προτείνει ένα ομαδικό email, το οποίο επίσης είναι καλή ιδέα. Αν σκεφθείτε κάτι ιδίως οι εμπειρότεροι στα προγραμματιστικά, καταθέστε το!

Αυτό που επιθυμώ να διευκρινήσω, είναι, ότι νομίζω ότι θα μπορούσατε να προσυπογράψετε με το nickname που χρησιμοποιείτε σαν bloggers. Αφενός, γιατί πιστεύω στην προσωπικότητα που δημιουργούμε σερφάροντας που είναι άλλωστε από κάθε άποψη υπαρκτή και έγκυρη. Αφετέρου, πιστεύω στην κίνηση που θα δώσει τη δυναμική του χώρου, επί ίσοις όροις, πέρα από πολιτική ή άλλη ένταξη, πέρα από τη διαφορά επαγγελμάτων ή μορφωτικού επιπέδου, ή ηλικίας.

Με την ευκαιρία, θέλω να ευχαριστήσω τον Γιάννη Καρακατσάνη για τη βοήθεια με τον κώδικα

Email: ΣΩΣΤΕ ΣΑΝ ΠΑΡΚΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΗ


και τους Lakonika άλλη μια φορά, για τη βοήθεια με το κυλιόμενο κείμενο.

Ύστερον: Θα ήθελα να δείτε αυτό από το blog της Τριαντάρας, καθώς και αυτό, μια ματιά σε "γειτονικά" πάρκα και αντίληψη.

Eυχαριστώ την καλή φίλη Marina τον αγαπητό philo/Σκέφτομαι,άρα..υπάρχω, την συμπαθή Krotkaya και την ingenious Γιουτζίν και τον μη εξαιρετέο φίλο Marko,που αμέριστα συμπαρίσταται, για τις αναφορές και τα links στο θέμα του κήπου της Ριζάρη.

Τετάρτη, Ιουνίου 14, 2006

Robotics


Διάβαζα το φίλο blogger κ.Μιχάλη Μπακόλα τις προάλλες και δεν πίστευα στα μάτια μου! Robots που θα είναι πιθανόν αυτονομημένα ή καθοδηγούμενα για επίθεση; Δεν μας φτάνει η ανθρώπινη ασυδοσία και η παγιωμένη βία; Δεν μας φθάνει ο εισαγόμενος και ντόπιος χουλιγκανισμός; Δεν μας φτάνει η ηλεκτρομαγνητική καταιγίδα που δεχόμαστε και που όπως διάβασα μπορεί να ευθύνεται για την άνοδο της βίας, την καθήλωση της μάζας σαν υπνωτισμένης και τον έλεγχο του νου; Τι είναι αυτό το καινούργιο;

Το σημερινό δημοσίευμα του Spiegel είναι εύγλωττο. Δέκα χρόνια οι επιστήμονες "έπαιζαν ποδόσφαιρο" προσπαθούσαν δηλαδή να δημιουργήσουν έναν Robot-παίκτη, γρήγορο και ίσως οικονομικώτερο ενός πραγματικού : "Playing soccer is now the great challenge of latter-day robotics: Researchers have been working for ten years to get machines to chase balls. The scientists' enthusiasm for the sport should hearten anyone who ever wished bloody shins on a soccer-innocent intellectual. Chess, in computer-science circles, these days is for nimrods -- the cool kids are on the soccer field. "

Είχα υπόψη μου ότι οι έρευνες και οι δημιουργίες της NASA οδήγησαν και σε εφαρμογές στην καθημερινή ζωή, ειδικά όπου υπήρχε κατάσταση ανάγκης και ανθρώπινο χέρι θα ήταν δύσκολο να φθάσει, όπως θα δείτε επίσης εδώ.

Είχα υπόψη μου επίσης κατηγορηματικά, ότι ρομπότ είναι μια έξυπνη μηχανή που μπορεί με αλγοριθμική "σκέψη" να συγκεντρώσει πληροφορίες από το περιβάλλον και να ενεργήσει βάσει των εντολών που διαθέτει, (αισθήσεις-σκέψη-δράση). Μια μηχανή κάτω από τον έλεγχο του ανθρώπου/νου που την έφτιαξε, επομένως απόλυτα ελεγχόμενη και θεωρούσα επιστημονική φαντασία και θέμα κινηματογραφικό οτιδήποτε άλλο.
Όπως ότι ήδη δίνονται εκλαϊκευμένα μαθήματα ρομποτικής και κυκλοφορούν kits με ότι χρειάζεται για να φτιάξεις το δικό σου ρομπότ είναι τόσο ενδιαφέρον όσο και τρομαχτικό, για την ελευθερία και την ανεξέλεγκτη χρήση της δυνατότητας!

Όμως βάσει ποιας ηθικής και κώδικα δεοντολογίας δημιουργούνται τα νέα κατασκευάσματα, αυτά που οι επιστήμονες θριαμβικά αποκαλούν "ανθρωποειδή";
Άραγε στη χώρα μας, σε ποιο επίπεδο έρευνας και αφύπνισης για τη χρήση των robotics βρισκόμαστε;
H έρευνα στο διαδίκτυο ήταν φτωχή. Στο πανεπιστήμιο Πατρών φαίνεται να γίνονται παρόμοια ερευνητικά προγράμματα. Στο πολυτεχνείο Κρήτης επίσης, με δημοσιότητα των προγραμμάτων όπως θα δείτε στον τοπικό τύπο. Aς ελπίσουμε ότι όλα γίνονται για το καλύτερο και κυρίως ο ελληνικός νούς συμβάλλει αποφασιστικά, όπως πάντα, στην επιστήμη.

Χαρισμένο στα παιδιά από την Κρήτη αλλά και την αγαπημένη Πελοπόννησο, ετούτο, πρόλογος του Νίκου Ζωϊδάκη από ζωντανή ηχογράφιση.

'Yστερον: Δείτε εδώ την παράκληση της Χρύσας.

Τρίτη, Ιουνίου 13, 2006

Eυχαριστίες



Θα ήθελα να ευχαριστήσω στο post αυτό τις κυρίες που μου έκαναν την τιμή και πρόβαλαν το θέμα του κήπου της Ριζάρη καθώς και του νέου, Ένα πάρκο..κλπ. και της συνέχειάς του με τις ενέργειες που έκανα.

Ευχαριστώ
την rodia με τα banner της και τα άρθρα της
την Juanita με την αναφορά της σε δικό της post με κοινό τίτλο (κάτι που αν θέλετε μπορείτε να κάνετε διαδοχικά και εσείς φίλοι για να μην ξεχαστεί το θέμα)
την Τassoula-A mother's diary, με την ανάρτηση του banner στον διαδικτυακό της τόπο.
τον artois, που πολύ πρόθυμα, έβαλε link στο πλάϊ με το θέμα της Ριζάρη.
τηνmindstripper, με τον πρωτότυπο τίτλο "Γιαννακίδης"(!) που έδωσε για να τραβήξει το θέμα στην επικαιρότητα πάλι, την οποία ιδιαίτερα επαινώ!
τους lakonika επίσης

Επίσης όσες και όσους έκαναν link στα άρθρα δικά μου και των άλλων κυριών, στο monitor και όσους δήλωσαν συμπαράσταση με σχόλια στα άρθρα μου.

Δεν είχα ακόμα καμμία αντίδραση από τα email που έστειλα, ίσως είναι νωρίς! Αλλά ας μην ξεχνάμε, ΕΝΑΣ μόνο άνθρωπος μπορεί να κάνει "τη γή να γυρίσει πιο γρήγορα"..

Χαρισμένο σε όλους σας από τους Πίνκ Μαρτίνι, The gardens of.. (Rizari!)Sampson and Beas

Eπωφεληθείτε επίσης από τις αφιερώσεις στη Lemon και στον prezaΤV

Δευτέρα, Ιουνίου 12, 2006

Κίνηση για τη Ριζάρη και το πάρκο

Πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας!
Φυτέψτε ένα δέντρο. Ένα μετρίου μεγέθους δέντρο απορροφά περίπου 6 κιλά CO2 κάθε χρόνο, δηλαδή περίπου 250 κιλά CO2 σε διάστημα 40 ετών.

Europa


Γνωρίζετε την αρχική μου κίνηση για τον κήπο της Ριζάρη και την επόμενη ένα πάρκο μα ποιό πάρκο που έκαναν τη φίλη μας rodia να φτιάξει και banners!

Σήμερα του αγ.Πνεύματος, σημαδιακή μέρα, να μας φωτίσει, ανέλαβα πρωτοβουλία και έστειλα με email τα παρακάτω κείμενα:

Πρώτα στον κ. Σταύρο Δήμα, επίτροπο Ε.Ε. επειδή η ΕΕ ενθαρρύνει την πρωτοβουλία πολιτών και ενστερνίζομαι το σύνθημα "Η αλλαγή του κλίματος εξαρτάται από εσάς" .

Έπειτα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ προστασίας του περιβάλλοντος και πολιτιστικής κληρονομιάς, με κοινοποίηση
στο γραφείο του κ.Δήμα,
στο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΗ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
,
και στο ΥΠΠΟ, καθ' υπόδειξη της ΕΛΛ.ΕΤΑΙΡΙΑΣ

Τα κείμενα παρατίθενται και ζητώ από όλους σας να ευαισθητοποιηθείτε και να το διαδώσετε όπως και να στείλετε emails είτε με το ίδιο κείμενο είτε με τη λέξη συμφωνώ-προσυπογράφω και αναφορά στο blog μου:


Προς τον Επίτροπο Ε.Ε.
Κύριο Σταύρο Δήμα:
stavros.dimas@ec.europa.eu

Ιστοσελίδα εποπτείας σας http://ec.europa.eu/environment/climat/campaign/index_el.htm
Σύνθημα: Πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας


Γνωρίζουμε τις ευαισθησίες σας για την κατάσταση του κλίματος και τις επιπτώσεις που έχουν στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως η πόλη των Αθηνών, οι ρύποι από το κυκλοφοριακό και η έλλειψη ελεύθερων χώρων και πρασίνου.

Με αφορμή την καμπάνια. που εγκαινιάσατε πρόσφατα στις 5 Ιουνίου 2006, στο κέντρο της Αθήνας, παίρνω την ευκαιρία σαν πολίτις και κάτοικος του κέντρου της πόλης να σας παρακαλέσω να ασκήσετε την επιρροή σας και να παραμείνει ο χώρος του κήπου της παλιάς σχολής Ριζάρη, ως έχει, πάρκο. Σε αθηναϊκή εφημερίδα τελευταία, διάβασα ένα άρθρο του κ. Γιάννη Μιχαήλ, αρχιτέκτονα και πολεοδόμου, για τη σημασία των πάρκων και ανέφερε ότι στον χώρο της Ριζάρη, πρόκειται να αναγερθεί μουσείο Μοντέρνας τέχνης.

Κατανοώ την ανάγκη να υπάρχει ένα τέτοιο μουσείο στην πόλη μας, σέβομαι και ευγνωμονώ τον χορηγό για μια τέτοια απόφαση και την υπόσχεση όποιας –ίσως όχι της παρούσας- Κυβέρνησης απέναντί του για την υλοποίησή του. Όμως κύριε επίτροπε πάνω από όλα, προέχει η «ανάσα» της πόλης και η ανανέωση του οξυγόνου, από τα πάρκα της, η ζωή εκτός μουσείου για όλους εμάς που κατοικούμε και εργαζόμαστε εδώ, πολύ περισσότερο για εμάς, που δεν διαθέτουμε δυνατότητα εξοχικού και αλλαγής αέρα και παραστάσεων.

Αιτία στάθηκε πριν ένα χρόνο, όταν σε κάποια απεργία του Μετρό, χρειάστηκε να παραμείνω στο πάρκο, στον κήπο της Ριζάρη, αρκετή ώρα και να εκτιμήσω τι θα μπορούσε να προσφέρει στο σημείο εκείνο, ένας ελεύθερος χώρος, όπως μπορείτε να δείτε σε δημοσίευμα στο blog που τηρώ στο διαδίκτυο και κάναμε –εγώ και άλλοι συμπαραστάτες bloggers- κάποιες ενέργειες προς την τότε δήμαρχο κυρία Μπακογιάννη, που ποτέ δεν απαντήθηκαν..

Διακρίνοντας την τάση τα μουσεία να φεύγουν εκτός κέντρου, και να αλλάζει η διαχείριση των παλιών βιομηχανικών κτιρίων στην οδό Πειραιώς και έχοντας υπόψη πιθανή λύση για το μουσείο, δημοσίευσα νέο αρθρίδιο στο ίδιο blog. Την άποψή μου και τις ιδέες μου ενστερνίζονται και άλλοι bloggers, όπως θα δείτε σε δικές τους σελίδες . http://arkoudos.blogspot.com/2005/11/blog-post_22.html http://arkoudos.blogspot.com/2005/11/blog-post_22.html http://rodiat2.blogspot.com/2005/11/blog-post_30.html

Σας παρακαλώ λοιπόν κύριε επίτροπε να ασκήσετε την επιρροή σας και να καταδειχθεί ότι τα εγκαίνια στις 5 Ιουνίου, δεν ήταν απλά μια παράτα, αλλά μια ουσιαστική εκστρατεία.

Με τιμή, (υπογραφή)

.

Προς την
sak@ellinikietairia.gr
cc
stavros.dimas@ec.europa.eu
nomosphysis@ath.forthnet.gr,
protocol@dpe.culture.gr
protocol@gdpa.culture.gr


Με χαρά έλαβα γνώση των εκδηλώσεων και των σκοπών της εταιρίας σας.
http://www.ellinikietairia.gr/?action=read&id=423#

Στα πλαίσια της ημέρας του περιβάλλοντος που τιμήθηκε τόσο από εσάς όσο και από τον επίτροπό μας στην ΕΕ. κ.Δήμα, http://ec.europa.eu/hellas/5news/5.6press060606b.htm,

θέτω υπόψη σας την θέση και τη σημασία που έχει στο φορτωμένο κέντρο, ένα πάρκο, λίγο εγκαταλελειμένο, ο κήπος της πρώην σχολής Ριζάρη.

Σερφάροντας σαν blogger στο διαδίκτυο, έχω καταθέσει τις σκέψεις μου εδώ, http://katerinaanteportas.blogspot.com/2005/11/illusion.html
και απευθύνθηκα στο γραφείο της τότε δημάρχου κ. Μπακογιάννη, κινώντας τη συμπαράσταση από άλλους bloggers τότε, που έστειλαν σχετικά emails ή δημοσίευσαν στις ιστοσελίδες τους σχετικά. π.χ.
http://arkoudos.blogspot.com/2005/11/blog-post_29.html
http://arkoudos.blogspot.com/2005/11/blog-post_22.html
http://rodiat2.blogspot.com/2005/11/blog-post_30.html

Ένα τελευταίο άρθρο που ανέφερε την άποψη του αρχιτέκτονα πολεοδόμου κ.Γιάννη Μιχαήλ για τα πάρκα των Αθηνών και ότι πρόκειται να χτιστεί μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο χώρο του κήπου της πρώην σχολής Ριζάρη, καθώς και η ανάγνωση των ιστοσελίδων http://ec.europa.eu/hellas/5news/5.6press060606b.htm
http://ec.europa.eu/environment/climat/campaign/index_el.htm
http://www.nomosphysis.org.gr/show.php?catid=7&lang=1
με έκανε αφενός να δημοσιεύσω ένα νέο άρθρο στο blog μου http://katerinaanteportas.blogspot.com/2006/06/blog-post_09.html
αφετέρου να ενστερνιστώ το σύνθημα "Η αλλαγή του κλίματος εξαρτάται από εσάς" και να επικοινωνήσω μαζί σας.
Ήδη κινητοποιήθηκαν και άλλοι bloggers π.χ.
http://rodiat2.blogspot.com/2006/06/blog-post_114995897616720521.html
και ασφαλώς θα στηρίξουν ενώπιόν σας το αίτημα:
Θέλουμε την κινητοποίηση και τη στήριξή σας να διασωθεί το πάρκο, ο κήπος της Ριζάρη.

Πολύ καλύτερα από όλους, γνωρίζετε τις επιπτώσεις που έχει στο κλίμα η ύπαρξη δένδρων και στον ψυχισμό του κατοίκου των μεγάλων αστικών κέντρων το πράσινο.
Λέγεται ότι τα γεγονότα στα σοκολά προάστια των Παρισίων, έγιναν, και γιατί δεν είχε προβλεφθεί πολεοδομικά η ύπαρξη πάρκων και πράσινου.

Το μουσείο της Μοντέρνας τέχνης, θα μπορούσε να χτιστεί στον άξονα της οδ.Πειραιώς όπου και άλλα μουσεία (Νέο Μπενάκη, ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού) έχουν εγκατασταθεί. Δίνω μια ιδέα, για το χώρο της σχολής Κλωστοϋφαντουργίας, όπου θα μπορούσε να διατηρηθεί και το εξαιρετικό κτίριο και να διασωθεί η πολιτιστική κληρονομιά στα βιομηχανικά κτίρια.
Μια άλλη ιδέα θα ήταν ο χώρος της πρώην βίλλας του Ιόλα στην Αγ. Παρασκευή και είναι σίγουρο ότι πολλές άλλες ιδέες θα μπορούσαν να βρεθούν αν υπάρξει ευρύνεια και διάθεση για λύσεις αρμοδίως.

Με τιμή



Σημ. Πρέπει να τονίσω προς κάθε κατεύθυνση, ότι δεν έχω καμμία σχέση, προσωπική ή άλλη με τον κ. Γιάννη Μιχαήλ.


Υστερον:
Σήμερα 12/12/2009 γίνονται επιτέλους τα εγκαίνια και αποδίδεται στους δημότες ως Πάρκο, ο κήπος Ριζάρη!!

Παρασκευή, Ιουνίου 09, 2006

Ένα Πάρκο μα ποιό Πάρκο..




Χθες χάζεψα προς στιγμήν, περαστική, τις ορειχάλκινες κυρίες του Botero στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής και το καλοθρεμμένο "βούδι" του. Μπήκα στον πειρασμό να ζητήσω από τον φύλακα που ξεκουραζόταν στον ίσκιο μιας κυράς, να με φωτογραφίσει με το κινητό μου, αλλά λυπήθηκα να χαλάσω την αποσταμένη μακαριότητά του. Χαμογέλασα στις "κυρίες" που ηλιοθεραπεύονταν με μεγαλύτερη ευκολία από ..εμένα και προχώρησα στην επόμενη, απρόσμενη εικαστική μου απογοήτευση.

Οι αγελαδίτσες του γνωστού ανά την Ευρώπη, τι λέω ανά τον κόσμο, happening,(καλά, μνημόσυνο με ξένα ..κόλλυβα η εξαγγελθείσα φιλανθρωπία), σκονίζονταν μακαρίως στο πεζοδρόμιο και στις παρυφές του πάρκου Ελευθερίας, κάποια από αυτές μάλιστα, με τη σφραγίδα του συγγενούς γιαουρτιού. Μία βαμμένη αρλεκίνος με ένα "αφηρημένο", επίσης αρλεκίνο-ακροβάτη στη ράχη της να δεσπόζει, με ξετσίπωτη ελαφρότητα, μπροστά στο άγαλμα του Βενιζέλου, μπροστά στο πάρκο που έχει πολλά να πει στη νεώτερη ιστορία.
Το θεώρησα πρόκληση στην αισθητική μου, την προσβολή στο χώρο. Ποιος αποφάσισε που και πως θα εκτεθούν οι αγελάδες; Αγνοούσε ποιόν εικονίζει το άγαλμα άραγε;

Άλλο ένα πολύπαθο πάρκο. Εις βάρος του ανοικοδομήθηκε το Μέγαρο Μουσικής. Ό,τι σχεδιάζεται δηλαδή για το πάρκο της Ριζάρη! Υποσχέθηκαν, διάβασα σε μιαν εφημερίδα, νέο μουσείο σε κάποιον χορηγό και τη συλλογή του. Εις βάρος του τελευταίου ελεύθερου χώρου στο κέντρο της Αθήνας, εις βάρος του όμορφου, παρά την εγκατάλειψή του κήπου, με τα μεγάλα και ώριμα δένδρα, της ελληνικής και αττικής πανίδας, του κήπου της πρώην σχολής Ριζάρη. Όμως είναι απαραίτητο να κτίζονται κτίρια, σε βάρος των τόπων ανάσας της πόλης μας; Χάθηκαν τόσες άλλες τοποθεσίες;
Το μουσείο για τον ίδιο τον Βενιζέλο, ιδρύθηκε στο χώρο των παλιών στρατώνων πίσω από το άγαλμα. Ο Κων.Καραμανλής -θείος, πάτησε πόδι και ακυρώθηκε η δημιουργία μουσείου της συλλογής Πασσά στο Πεδίο του Άρεως, γκρεμίστηκε μάλιστα και ο μπετονένιος σκελετός του κτιρίου που είχε ήδη κτισθεί.

Το νέο τμήμα του μουσείου Μπενάκη, για παράδειγμα, μεταφέρθηκε εκτός κέντρου, στην οδ. Πειραιώς,με την επίβλεψη του καθ.Ανδρέα Κούρκουλα. Εκεί είναι και το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού,με την επίβλεψη του καθ.Γιάννη Τσιώμη, εκεί είναι και τα νέα κέντρα διασκέδασης, εκεί είναι το διασωσμένο Γκάζι, η Τεχνόπολη. Την οδό Πειραιώς φαντάζομαι, διάλεξαν, γιατί υπάρχουν πάμπολλα παλιά βιομηχανικά κτίρια, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και να δοθεί και η έκταση και το ύψος που θα χρειαζόταν ένα τέτοιο μουσείο και γιατί είναι ένας φαρδύς και άνετος δρόμος. Ο κόσμος προσαρμόστηκε εύκολα, στη διακίνησή του, παρά την έλλειψη π.χ.πεζοδρομίων ή άλλων διευθετήσεων.

Σκέφτομαι ότι υπάρχει ακόμα εκεί, ένα καταπληκτικής αρχιτεκτονικής βιομηχανικό κτίριο, της σχολής Κλωστοϋφαντουργίας, όπου το καλό θα ήταν διπλό. Αφενός θα διασωζόταν το κτίριο και δεν θα το έτρωγε η μαρμάγγα όπως τόσα άλλα αξιόλογα κτίρια, αφετέρου θα αναπτυσσόταν με άνεση το όποιο μουσείο έχουν στα σκαριά.
Το ίδιο δημιουργικά για την αλλαγή χρήσης, σκέφθηκαν στο Μόναχο, όπου το κτίριο του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού το έκαναν μουσείο μοντέρνας Τέχνης. Επίσης στο Bradford για παράδειγμα, όπου ένα επιβλητικό παλιό εργοστάσιο παραγωγής υφασμάτων, μετατρέπεται σε τόπους κατοικίας, σε διαμερίσματα.

Εκεί πάλι, ένα παλιό κάστρο, ένα μεγάλο βικτωριανό κτίριο, μετατρέπεται σε μουσείο φυσικής ιστορίας και οι πανέμορφοι κήποι του, γίνονται αιτία για περιπάτους και εξερεύνηση της τοπικής πανίδας και χλωρίδας. Σε αντίθεση εδώ στην Ελλάδα, γκρεμίσαμε για παράδειγμα τα κτίρια της παλαιάς σχολής Ριζάρη και τώρα θα καταστρέψουμε και τον κήπο.

Ένα τέτοιο πάρκο, σαν το cliff castle, θα ήθελα να είναι, θα ήθελα να γίνει ο κήπος της Ριζάρη, το τελευταίο Αττικό χώμα, στο κέντρο της Αθήνας. Να προσφέρεται για περιπάτους, για την εναλλαγή εικόνων μέσα στο φυσικό περιβάλλον, από τους χιλιάδες αγχωμένους καθημερινούς ταξιδιώτες του ΜΕΤΡΟ, που τον διασχίζουν.

Απαιτείται ευρύνεια και απαιτείται και αρμόδια απόφαση. Είμαι σίγουρη ότι η/ο χορηγός(?) του Μουσείου που πρόκειται να κατασκευαστεί, θα μπορούσε να πεισθεί για το έγκλημα της οικοδόμησης στο κέντρο της Αθήνας και στη σύμπραξη του σε αυτό, σε βάρος του κλίματος και της αναπνοής της. Όπως βαρυγκωμούμε κάθε φορά στο μοναδικό κατά τα άλλα μέγαρο Μουσικής, κατά του ιθύνοντος νου, του Λαμπράκη, που παραδόξως για τόσο έξυπνο και ταξιδεμένο άνθρωπο, δεν διέβλεψε εκείνος πρώτος την υπεράσπιση του συγκεκριμένου χώρου, την προστασία του πράσινου.

Φίλοι bloggers επανέρχομαι στο αίτημα για διάσωση του κήπου της Ριζάρη και ζητώ τη βοήθειά σας. Tι λέτε, θα την έχω;



Υστερον:
Σήμερα 12/12/2009 γίνονται επιτέλους τα εγκαίνια και αποδίδεται στους δημότες ως Πάρκο, ο κήπος Ριζάρη!!

Ετικέτες

Τρίτη, Ιουνίου 06, 2006

Τα άνθη του κακού* και οι λίθοι του αναθέματος




Στέκομαι με περίσκεψη στην εξέλιξη της ιστορίας του παιδιού της Βέροιας και την παράλληλη των παιδιών της ίδιας πόλης που φύτρωσαν σαν τα λουλούδια της πέτρας.
Συνήθως τα λουλούδια της πέτρας και των βράχων, έχουν αγκάθια για να φυλάγονται και να αμύνονται, τραχιά φύλλα, για να αντιστέκονται στην ξηρασία και στους αέρηδες και όταν ανθίσουν κάνουν ένα άνθος σπάνιας ομορφιάς.

Στην ιστορία αυτή δεν μπορώ παρά, σαν μάνα, να λυπηθώ για τον ωραίο -σε χαρίσματα- αναίτιο Αλέξανδρο/ Alex , ένα λουλούδι που μεγάλωνε με σωστή φροντίδα, σαν σε θερμοκήπιο, γιατί ίσως ταλαιπωρήθηκε σε μεταφυτεύσεις και ρίζωμα. Αλλά και για ΟΛΑ τα άλλα -άτυχα- υπαίτια ως φαίνεται, παιδιά. Τα παιδιά που ατύχησαν στη μεταφύτευσή τους, τα παιδιά που σαν τον σπόρο της παραβολής, φύτρωσαν στο βράχο, με περιορισμένη και δεδομένη την ικμάδα τους.

Σαν μάνα πάντοτε, δεν μπορώ παρά να λυπηθώ για την κατάντια μας σαν λαού, εν έτει τεχνοκρατικώ 2006, στο θεσμό της οικογένειας, στον ιστό της κοινωνίας, στο θεσμό του σκολειού και της μάθησης... Η αιτία της ενδοσκόπησης δεν είναι μόνο τα συμβάντα της Βέροιας, είναι πλήθος ερεθισμάτων που με κυκλώνουν καιρό. Ρητορικά και αναπάντητα τα ερωτήματά μου θαρρώ:

Ποιοι γονείς μεγάλωσαν και άφησαν στην τύχη τους τα νεαρά αυτά αγόρια και πλήθος άλλων παρόμοιων παιδιών, που μεγάλωναν σαν οικόσιτα ζώα, χωρίς αγωγή, χωρίς έλεγχο, χωρίς ηθικές αναστολές, χωρίς πρότυπα;
Ποιοι γονείς παντρεύονται, γεννούν και ανεύθυνα χωρίζουν πετώντας στο δρόμο τους δικούς τους, σαν τα γατάκια στο άχτιστο οικόπεδο;
Ποια μάνα μεγάλωσε το παιδί** που ανεξέλεγκτο, καθώς δεν ξέρει να διαχειριστεί θυμό και απόρριψη, σκότωσε δίχως πραγματική αφορμή, την κοπέλα στην τουαλέτα κέντρου στην Κόρινθο;
Ποιος γονιός ανέθρεψε ένα κτητικό, όσο και εγωιστή νέο που σκοτώνει την άλλη ωραία κοπέλα στη Βέροια που τον απέρριψε ερωτικά;

Ποιος γονιός ευθύνεται για την ψυχοπαθολογική περίπτωση των παιδεραστών που εκμεταλλεύονται την ανωνυμία του διαδικτύου και την ευπιστία των παιδιών ώστε είτε να τα βιάζουν όπως στην περίπτωση της 17χρονης ή να τα εκθέτουν και να τα εμπορεύονται φωτογραφικά;

Ποιος είναι ο γονιός που ανέθρεψε χωρίς περίσκεψη παιδιά, που δεν σέβονται τον ίδιο, (ξεκινώντας απλά με την κατάργηση της προσαγόρευσης μαμά/μπαμπά και την αντικατάστασή της με το μικρό όνομα, χάριν της κατάργησης της αυθεντίας), τη φύση, το περιβάλλον, την ιδιαιτερότητα και τα δικαιώματα των άλλων; Αυτονόητα κάποτε και ασκούμενα ακόμα και από τους αγράμματους και ασπούδαχτους γονείς άλλων εποχών. Τους γονείς που τους ένοιαζε να βγαίνουν "καλά παιδιά" στην κοινωνία.

Ποιός δάσκαλος ξέχασε την αποστολή του, που είναι σπουδαιότερη και από αυτή του γονιού; Ας μην ξεχνάμε ότι στα παιδαγωγικά είναι θέσφατο, ότι κακό οικογενειακό περιβάλλον γιατρεύεται από το σωστό σχολικό, ενώ κανένα σωστό οικογενειακό περιβάλλον δεν αντισταθμίζει τη ζημιά κακού σχολικού.

Ποιός πολιτικοποιημένος νους ετοίμασε παιδιά της ήσσονος προσπάθειας, παιδιά -που με τόσες καταλήψεις και αμφισβητήσεις της αυθεντίας του δάσκαλου- έμειναν γενιές αγράμματα; Παιδιά που με τη σειρά τους, έγιναν αγράμματοι πτυχιούχοι ή συνηθισμένα στη λίγη πνευματική προσπάθεια και στα γρήγορα χρήματα, παιδιά που ηρωοποιούν τραγουδιστές και ποδοσφαιριστές, ακόμα και κακοποιούς;

Ποιός πολιτικοποιημένος νους πέρασε τον ωχαδερφισμό, διορίζοντας ανάξιους και αστοιχείωτους υπαλλήλους στο δημόσιο και στα σχολειά; Ποιος πολιτικοποιημένος νους, ενθάρρυνε τη διαφθορά και την επί χρήμασι εξυπηρέτηση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και κρατικής προσφοράς; Ποιός απεμπόλισε την ανάληψη της προσωπικής του ευθύνης, ώστε να παρασύρεται στα εύκολα και ο κοινός λαός;

Πως σαν άνθρωποι στερέψαμε τις πηγές των ηθικών ενδοιασμών και αξιών μας και έχουμε το ακαταλόγιστο μόνο για τις πράξεις μας; Πόσο άνανδροι θα σταθούμε ακόμα;

Θυμάμαι πρόσφατα, τον ανεύθυνο που έχοντας ελευθεριάζουσα ερωτική ζωή, έδωσε αίμα σε ανύποπτους ανθρώπους, ανεύθυνα ανύποπτος και αυτός ότι μπορεί να είναι φορέας aids.
Σκέφτομαι ότι ακόμα και τη δουλειά που πληρωνόμαστε για να κάνουμε την κάνουμε λειψά, επιπόλαια έως ανεύθυνα.
Έτσι, θυμάμαι επίσης εδώ τους "επιπόλαιους" αστυνομικούς της Μυτιλήνης που δέσμευσαν την ζωή ενός αθώου νέου παιδιού, που βιάστηκαν να το χαρακτηρίσουν, να το κατηγορήσουν και να το προφυλακίσουν για βιαστή...

Ή την υπάλληλο εφορίας που αρχειοθετεί επειδή βαριέται, λάθος στοιχεία του φακέλου σου και σε υποβάλλει στου λιναριού τα πάθη, αναίτια...

Ή τη νοσηλεύτρια που δεν χρησιμοποίησε χρονόμετρο ή ξεχάστηκε επειδή κουβέντιαζε και κάπνιζε παρατείνοντας το διάλλειμά της και ήταν λάθος κάποιες σπουδαίες ιατρικές εξετάσεις που επώδυνα και με οικονομική επιβάρυνση χρειάστηκε να τις επαναλάβεις...

Ή το γιατρό που χορηγεί άσκεφτα για τις επιπτώσεις, επικίνδυνο ή καταργημένο αλλού φάρμακο, αλλά δεν αρνείται, ίσα ίσα επιζητεί το φακελλάκι..

Ή την υπάλληλο της ΕΥΔΑΠ, που καλύπτεται πίσω από τον κρατικό της μανδύα και σε χαρατσώνει, ανεύθυνα, άπονα, ανερυθρίαστα. Eνόσω δε της αποδεικνύεις ότι η διαρροή που καλείσαι να πληρώσεις, είτε προκλήθηκε επειδή οι διαπιστευμένοι υπάλληλοι δεν ήρθαν να μετρήσουν ή δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, είτε είναι τόσο μεγάλη ώστε να γεμίσει πισίνα αθλητικών διαστάσεων, οπότε για να περάσει απαρατήρητη πρέπει να είναι λάθος ο μετρητής τους, ..
Ή τον υπάλληλο που ενώ "φίλησε κατουρημένες ποδιές" για να βρεί τη δουλίτσα του, σε ταλαιπωρεί ας πούμε για μια βεβαίωση, για ένα πιστοποιητικό, που μπορεί να στο δώσει επιτόπου, για να αιστανθεί για λίγο σπουδαίος, μεθυσμένος από εξουσία...
Ή τον άγνωστο περαστικό που σε περιγελά στο δρόμο, ακόμα χειρότερα ενθαρρύνοντας τα παιδιά του να κάνουν το ίδιο, επειδή είσαι διαφορετικός, επειδή δεν θέλεις να γίνεις σαν αυτόν και να του απαντήσεις...
Ή τον έμπορο που θα σου πασσάρει σκάρτο εμπόρευμα, ανενδοίαστα χωρίς σκέψη για τις συνέπειες στην υγεία σου..

Αισθάνομαι ώρες-ώρες σαν να αρμενίζουμε ξυλάρμενοι, χωρίς πυξίδα, πανιά και κατάρτια. Δεν γνωρίζω αν μπορεί να γίνει κάτι σε κοινωνικό επίπεδο και μαζικής ενέργειας. Νομίζω όμως ότι μπορεί να γίνουν πολλά, αν αλλάξουμε σαν μονάδες, αν αλλάξουμε σαν Μανάδες, αν θυμηθούμε στέρεα πρότυπα ίσως εκείνα της γενιάς του ΄60..

Ας ξυπνήσουμε οι γυναίκες, για να μην κλάψουμε σαν μανάδες...

Φυτούση και Xατζηδάκις, τι άλλο, Φέρτε μου ένα μαντολίνο..
ΦΕΡΤΕ...ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ!



*Δανεισμένα στον τίτλο, Tα άνθη του κακού, από το ομώνυμο ποίημα του Μπωντλαίρ.

**Παραπέμπω στα αρχικά μου αρθράκια του Οκτωβρίου και επειδή δεν μπορώ να κάνω link-αναζητήσατε τον blogger- το παραθέτω αυτούσιο:

Εάν λαλώ όλες τις γλώσσες του κόσμου, αλλά Αγάπη δεν έχω...

Σ υγκλονιστική η είδηση της αποτρόπαιης δολοφονίας της νεαρής κοπέλλας στην Κόρινθο, Μοιραία συνάντηση, κακό συναπάντημα, οδυνηρή κατάληξη.
Μητέρα τριών κοριτσιών, δεν μπορώ να μη σκέφτομαι τους γονείς της, την ίδια, αλλά και τους γονείς του θύτη, ακόμα και τον ίδιο.
Πως μπορεί να βγεί τέτοιο μίσος για ένα πλάσμα, οποιοδήποτε πλάσμα, πως μπορεί να ασκήθηκε τέτοια βία, τηλεοπτικής ίσως επιρροής, μετά από συναίσθημα ερωτικής επιθυμίας; Διάβαζα σε σχετικό άρθρο του ψυχαναλυτή Darian Leader “Feeling the pull of desire»

«What law does lust obey?
How could sexual desire overturn the most basic rules of respect and etiquette?
We tend to see lust as dangerous. It is a corrosive force, blind in its insistence and destructive in its power. .. But can we ever live without it? Lust is another name for libido, the way we form passionate attachment. Even when we are drunk, we don’t lust after just anyone.»

Αλλά στον καιρό της μάνας μου, η επιθυμία θα γινόταν κόρτε και καντάδα και στον καιρό το δικό μου, στενό μαρκάρισμα, βλέμματα και ..αφιερώσεις από ραδιοφώνου ή τηλεφώνου


Τι οδήγησε το νεαρό στο delirio βίας; Τι τον έκανε να ξεπεράσει τη διαχωριστική γραμμή; Μήπως, η τηλεοπτική εμμονή στα σκουπίδια βίας της άθλιας τηλεβιομηχανίας; Η αγωγή του; Η έλλειψη ουσιαστικής παιδείας σήμερα;
Το υπερτροφικό «εγώ», που δεν αφήνει χώρο στο «εσύ»; Η έλλειψη Αγάπης, μια και πάψαμε να εκπαιδευόμαστε σ’ Αυτήν.
Αντιγράφω από το Γεώργιο Χοιροβοσκό:
«Ο Λύχνος του σώματος εστίν ο οφθαλμός. Εάν λοιπόν το μάτι σου θα είναι απλό όλο σου το σώμα θα είναι φωτεινό. Εάν το μάτι σου θα είναι πονηρό όλο σου το σώμα θα είναι σκοτεινό. Εάν λοιπόν το φώς που υπάρχει μέσα σου είναι σκοτεινό, το σκoτάδι πόσο θα είναι;»

Μητέρες, οι καιροί ου μενετοί…. Αγαπήστε τα παιδιά σας, με τη διάνοια και την ψυχή σας, για να αγαπήσουνε και αυτά τον κόσμο.-

Σημ. οπωσδήποτε η διάκριση καθορίζει ώστε το «αγαπήστε» να μη σημαίνει «κακομάθετε», «υποχωρείστε», «μανιπουλάρετε»


Παρασκευή, Ιουνίου 02, 2006

«Ο Μάης θέλει το νερό κι ο θεριστής το ξύδι».

Καλοκαιράκι ενέσκηψε δροσερό.
Κρύα η θάλασσα, καυτός ο ήλιος, δροσιά στον ίσκιο, ψυχρή η νύχτα, για την εποχή.
Διαγωνίσματα, εξετάσεις, εργασίες, καυτά είναι όλα αυτά που στέκουν ανάμεσα σε εμάς και την απόλαυση της φύσης, αυτή την εποχή.

Παρά θιν’ αλός ενδιαφέρουσες εξορμήσεις και μπάνιο, προσφέρουν οι αναγκαίες πλέον διακοπές. Σπάνια η επιλογή των βουνών για ανανέωση και καθαρό αέρα. Αν και παλαιότερα, μάλλον παλαιότατα, εξοχή σήμαινε βουνό και μπάνια σήμαιναν τα ιαματικά, που χαρακτηρίζουν παραδοσιακές λουτροπόλεις, όλες επιλογές κυρίως για λόγους υγείας. Η ζωή όμως στις πόλεις, μάλλον στα αστικά κέντρα, όπως καταντήσαμε τις πόλεις μας, η άχαρη και επαναλαμβανόμενη, μας οδηγεί μακριά, σε πιο ξένοιαστα σχήματα διαμονών, κυρίως σε σχέση με το υγρό στοιχείο.

Διάλεξα, λοιπόν, αυτή τη φωτογραφία -της Beth Cowell-, γιατί μου θυμίζει σκηνικό διακοπών, καλοκαιράκι και μπάνιο στην παραλία Μαυροβουνίου, στο Γύθειο, στην απέραντη αμμουδιά. Εκεί που έχουμε περάσει ωραία καλοκαίρια με τα παιδιά μικρά, με την αγαπημένη ευρύτερη οικογένεια σε απαρτία.

Καλό μήνα και καλοκαίρι ξένοιαστο για όλους μας. Aspettami με τους Pink Martini.

Στην παροιμία του τίτλου, θεριστής=Ιούνιος.

Ετικέτες ,

noimage
  • YouTube-Katerina
  • YouTube-HfL
  • YouTube-JohnBoy
  • YouTube-JuanitaLaQuejica
  • YouTube-toΗamomilaki
  • YouTube-toStavrodromimas
  • Abttha_désillusion
  • ΑγγελοςΣπύρου
  • Αγονη Γραμμή
  • Αδαής
  • Αγία βαρβαρα-κηρύγματα π.στεφάνου
  • Αείποτε
  • Αθήναιος
  • αθηνάπολη-blog
  • Ακέστωρ
  • Alkyoni
  • alombar42
  • Anagnosmatario
  • Anastasios-guru7
  • Ανεμολόγιο
  • Ανεμώνη
  • Angelito
  • Αn-Lu
  • Αqua/a>
  • Αραχτός&light
  • Αreadne
  • Arkoudos
  • ArkoudosCom
  • Αrmiriki
  • Αrοmacoocing
  • Αrοma Vanillias
  • alombar42
  • ΄Ασμα Ασμάτων
  • Ασπαστός-Φυρδην Μίγδην
  • Aspripetraxexaspri
  • Athenas-Madrid
  • Athenistas
  • Άωρον-το Θείο τραγί
  • Baking Obsession
  • Beauty Elixirs-Witch of daffodils
  • B.f.o-sic
  • Bizwriter.gr
  • Blogarismeni
  • Blogspace
  • Βοριάς
  • Broxmother-Δημήτριος ταξιδευτής
  • Βutterfly-effect
  • Γητεύτρια
  • Γιανναράς
  • Γιουτζίν
  • Cannelle-Vanille
  • Claire de jour
  • Cookthebook
  • Crazy Monkey
  • Crazy Tourists
  • Criollismo_Peru
  • Deimos Politi
  • De(e)lumina
  • Despinarion
  • Diary of a stranger
  • Diastaseis
  • Domingo
  • Drskafidas
  • DrTeddy
  • Eλαία
  • Ellinidas
  • Ellinida_νεφεληγερέτη
  • Ellinikos Kafes-Verónica Marsá
  • Enas Ellinas
  • e-monk
  • e-rooster
  • Epicouros
  • Εργατώ
  • Ευθυμιάδης Γιάννης
  • e-xperiments
  • Exw barba stin Korwni
  • Fassoulas
  • Fevis-Mέρες και νύχτες στη../a>
  • Fevis-My cakes
  • Firiki
  • Flora Amorgina
  • FoodJunkie-Iω.Δημοπούλου
  • Footsteps
  • Footsteps2
  • FotoTaygetos
  • Filoxeneio
  • FXcuisine.com
  • George Is Your Man
  • Greek gourmand-Sam Sotiropoulos
  • Greek Poems
  • Zorra-kocktopf
  • Hμερολόγιο ενός πατέρα
  • Heart n soul
  • Hungry for Life
  • Θεία Λένα
  • Jonny on the Spot
  • JuanitaLaQuejica-Sobreviviendo
  • Iolithikos
  • Ivy's
  • Ivy's-Kopiaste
  • Καθαρίστε την Ελλάδα
  • Καλοκαιρινό blog
  • Καλοφαγάς-Τορόντο
  • Καλύβα του παππου_Cristophorus
  • Καρακατσάνης Γιάννης-xblog.gr
  • KaramitsosT-Monofylla
  • Karyes Lakonias
  • Κάτσαρης Σταύρος
  • Κάτι μαγειρεύεται(Χρίστος)
  • Cybc-cy/ΚάτιΜαγειρεύεται
  • Καφετζής
  • Κerasma.gr
  • Cd_ΚKατσούλα
  • Κitsosmitsos
  • Κlearchos_guide to_galaxy
  • Κουρούνα
  • Κρατύλος
  • Krotkaya
  • Κυκλάμινο
  • Κυκλοδίωκτον
  • Κυνήγι-Φύση στην Αρκαδία
  • Kyrallina
  • Λαζόπολις
  • Lacarabella
  • La cruz del sur
  • Lakιs Fourouklas
  • Lakonika
  • Lambroukos
  • Lemon
  • LemonCinnamon
  • Lenablonsky.com
  • Le petit Journaliste
  • Λεσπριτία
  • Λίγα και καλά
  • Liquiddaysgr
  • Lilly.it
  • Lizcupcakes
  • Locandiera
  • Luccia's
  • Lucyluce/Poetry whispering
  • Luna
  • Lyssarea
  • Lysippos
  • Nibelungen-Δύων Ανατέλλων
  • Magicacooking
  • MagicaςLand
  • MamalakisElias
  • Manos_McManus
  • Marielle
  • Margo-k
  • Marina
  • Mάρκος
  • Marialena
  • Μαύρος Γάτος
  • Με το φεγγάρι αγκαλιά
  • Μ-elie γάλα
  • Μικρή κουζίνα
  • Mindstripper
  • Μirage
  • Μixer-rodia
  • Μιχ.Μπακόλας
  • Μπαλoς
  • Mom'recipes & others
  • Mother's diary=Tασσούλα
  • Mother talkers
  • Μιχαηλίδης
  • Story-teller
  • Nahoma- نوهمة
  • Nicola
  • Nicoletta
  • ΝικΔήμου-blog
  • ΝικΔήμου2-diary
  • Nightwhisper
  • Nostos
  • Νυχτομαγειρέματα
  • O allos roidis
  • Observer-artois
  • Oistros
  • Oistros1
  • Oλια και Ολα
  • Old skipper
  • Oneiromageiremata
  • Pakapodistrias
  • Panic room
  • Panos Vlachos-Pi-greco
  • Paparouna
  • Pastaflora
  • Pestaola
  • Peftasteri
  • PΙΤΤΑS-Στήλη άλατος
  • Πλωρη -εις την Πλωρην
  • Prosopa-Άρης Δαβαράκης
  • Post Office-ταχυδρόμος Νυφούδης
  • Πρέζα_tv
  • Provatos_tv
  • Philos/Σκέφτομαι άρα υπάρχω
  • Πύργος Τριφυλλίας
  • Bασ.Ρούβαλης
  • Red & black
  • Rubor Dolor Calor
  • Sailor
  • Σαν παλιο σινεμά
  • Santiago Nasar
  • Santos david- SÓ VERDADES
  • Sapioi.gr
  • Silent Attitude
  • Schizophrenia
  • Skiagmata
  • SocioThoughts
  • SoTiris K-Εις επήκοον όλων
  • Sofi-K
  • Sofistimom
  • Στoν ίσκιο του Ησκιου-π.Κ.
  • Strofi/Σα
  • Street spirit
  • Tartelette
  • Tα δύο Πι
  • Tαλαντο
  • To patsiouri
  • Typos Nyxterinos
  • Τwocows
  • Τwocows-Ονειρολόγιο
  • Vasvoe
  • ViSta
  • Vita-cretangastronomy
  • VitaModerna
  • Vrypan.netWeblog
  • Vytinaiika
  • Φυτζίτα-Phigita
  • Χάιντυ
  • Χελώνα
  • Χiμαιρες
  • Χοιροβοσκός
  • ΧρίστοςΧριστοδούλου-ΚατιΜαγειρεύεται
  • XPsilikatzoy
  • Ψουξ & άγρια θηρία
  • Xώρος o.k.-nanakos
  • Ωσηέ
  • Click for Athens, Greece Forecast Creative Commons License
    Αυτό έργοαναφορά www.katerinaanteportas.blogspot.com χορηγείται με άδεια 3.0 Unported.