Σκόρπιες σκέψεις, σκόρπια λόγια, ειδήσεις, συνταγές ζωής και άλλες, σταθερή απόφαση όμως για μόνιμη έκθεση.
Σάββατο, Νοεμβρίου 29, 2008
Fennel and Celery Salad
Fennel and Celery Salad makes a simple salad of thinly sliced winter vegetables.
H μεσαία κόρη μου, επιδίδεται στις σαλάτες. Καταφέρνει και δένει τα πιο ετερόκλητα υλικά και με φαντασία στο σερβίρισμα μας εκπλήσσει ευχάριστα συνεχώς. Τελευταία φάγαμε μια σαλάτα με μαραθόριζα που μοιάζει με αυτήν εδώ ακριβώς που παρουσιάζει ο Mark Bittman στους Ν.Υork times. Mόνο που η Αναστασία πρόσθεσε και σπόρους ροδιού. Μια άλλη πρόταση, ολοκληρωμένη ώστε να προσφερθεί σαν appetizer διαιτητικό ή μή είναι η σαλάτα μαϊντανού. Εδώ στη σελίδα των Ν.York Times θα βρείτε εικόνα και συνταγή. hfL
Σιγά τα λάχανα θα πείτε, σαν δείτε περί τίνος πρόκειται! Το πιάτο της ημέρας, αφορά το κουνουπίδι, το φτωχοπρόδρομο του ελληνικού τραπεζιού. Τα στοιχεία όμως τα διατροφικά άλλα καταδείχνουν! Γιατί και τις βιταμίνες του Α,C διαθέτει και μπόλικα μέταλλα και ιχνοστοιχεία και από διαιτητικής πλευράς, ολιγοθερμιδικό(23 kcal στα 100 gr τροφίμου) και απολαυστικό είναι. Τρώγεται στα ενδιάμεσα ωμό και καλοπλυμένο σαν σνακ, όπως το αγγούρι. Οι γνωστοί τρόποι μαγειρέματος είναι διάφοροι, βραστό, στον ατμό, ω γκραντέν, με ντομάτα, ακόμα και τουρσί. Εδώ θα καταγράψουμε μια συνταγή παραδοσιακή, της παλιάς ελληνικής κουζίνας, όπως μου την είπε η κ.Κατίνα Μανουσάκη από τον Μυστρά.
1 μεγαλούτσικο κουνουπίδι 2 ντομάτες φρέσκιες (ή ένα κουτί ψιλοκομμένα κονσέρβας) 1 κρεμμύδι ξερό μέτριο 1 σκελίδα σκόρδο 1 κλωνάρι σέλινο (λίγο μαϊντανό αν δεν έχετε σέλινο) 2 φύλλα δυόσμο λάδι, αλάτι - πιπέρι, λίγη κανέλα, (λίγο κύμινο πρόσθεσα εγώ)
Πλένετε και χωρίζετε σε μπουκετάκια το κουνουπίδι και αφήνετε και τα γουλιά και τα πράσινα φυλλαράκια του. Το μυστικό της κ. Κατίνας, είναι ότι φτιάχνει τη σάλτσα ξέχωρα. Στο τηγάνι λοιπόν ροδίζετε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, ρίχνετε την ντομάτα με μια πρέζα ζάχαρη, αλατίζετε ρίχνετε την κανέλα. Όταν δέσει λίγο η σάλτσα ετοιμάζετε το μαγείρεμα. Βάζετε σε κατσαρόλα το πλυμένο και χωρισμένο κουνουπίδι. Φυσικά εγώ προτιμώ την χύτρα! Δείτε στο λινκ της iatronet και απενοχοποιηθείτε: "Γενικά, το βρασμένο κουνουπίδι χάνει μέχρι και το 66% των συστατικών του ενώ σε χύτρα πίεσης μόνον το 47%. Μόνον σε ατμό το κουνουπίδι χάνει τις λιγότερες από τις ωφέλιμες ουσίες του." Το περιχύνετε με την σάλτσα, προσθέτετε λίγο νεράκι με το οποίο ξεπλένετε τα υπολείμματα στο τηγάνι και μαγειρεύετε μεχρι να μαλακώσει το λέλουδο και δέσει η σάλτσα. Στη χύτρα ένα πεντάλεπτο μετά το σφύριγμα και άλλα πέντε λεπτά έτσι όπως είναι η χύτρα πάνω στο μάτι. Ελέγχουμε αν έχουν μείνει πολλά υγρά και σε χαμηλή φωτιά αφήνουμε να εξαχνωθούν. Αν χρειαστεί, δένουμε με ένα κουταλάκι μπελτέ. Tip:Για να αποφύγετε τη μυρωδιά μπορείτε να βάλετε μέσα στο νερό όπου βράζει το κουνουπίδι μια φέτα ψωμί ή ένα λεμόνι ή ένα κρεμμύδι ή να βρέξετε ένα βαμβάκι με ξίδι και να το τοποθετήσετε πάνω στο καπάκι της κατσαρόλας. Θα εξαφανίσει κάθε μυρωδιά!
Σερβίρετε με ελίτσες και φυτικό τυρί σε εποχή δίαιτας ή νηστείας και με φέτα οποτεδήποτε άλλοτε. Ορεκτικό ίσως μια ταραμοσαλάτα, που μπορείτε να αναζητήσετε και εδώ, συνταγή α.Αγγελικής
Tελευταία, το κατάφεραν και αυτό! Να απεικονίζεται το χάος από τους πανεπιστημιακούς! Όχι, η αφεντιά μου δεν ανακατεύεται με τις εξελίξεις στη δομή των πανεπιστημίων και τις άλλες ανακατατάξεις, γιατί είναι "άλλου παπά ευαγγέλιο", που λέει ο θυμόσοφος λαός. Τη θεωρία του χάους εννοώ, που θεωρείται από τις βασικές επιστημονικές επαναστάσεις και την απεικόνισή της με fractals. Αρκεί να σκεφθεί κανείς, ότι η αταξία και η αστάθεια, τείνουν επιστημονικά να εξηγηθούν ως τη φυσιολογική κατάσταση που προάγει αλλαγές και οδηγεί στην εξέλιξη!
Με άλλα λόγια, οι φυσιολόγοι και οι άλλοι -λόγοι και - νόμοι, βρήκαν μια εκπληκτική τάξη στο χάος που αναπτύσσεται στα φυσικά σώματα, στα φαινόμενα, στα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και λοιπά συστήματα. Η ροή π.χ. του αίματος στον ανθρώπινο οργανισμό για τους ιατρούς και τους φυσιολόγους, η ομαδοποίηση των άστρων σε γαλαξίες για τους αστρονόμους, το σχήμα των νεφών και οι αστραπές για τους μετεωρολόγους, η κίνηση και οι διακυμάνσεις του χρηματιστηρίου για τους οικονομολόγους, η περιδίνηση του νερού και το ξέσπασμα των κυμάτων για τους φυσικούς, τείνει να εξηγηθεί με τη θεωρία της αταξίας που όμως έχει τη δυναμική της κρυφής τάξης.
Διαπιστώσανε μια υποτυπώδη γεωμετρική μορφή, που οι μαθηματικοί της θεωρίας, την ονομάζουν strange attractor - παράξενο ελκυστή. Κατά τη wiki και τον ορισμό του Devaney χαρακτηρίζεταικυρίως από ευαίσθητη εξάρτηση από τις αρχικές συνθήκες (γνωστή και ως φαινόμενο της πεταλούδας) και ακολούθως από μη περιοδικότητα. Σύμφωνα δε, με την εξαιρετική σελίδα του Γυμνασίου Φαλάνης στη Λάρισα:
Βασική θεώρηση της Θεωρίας του Χάους είναι ότι ακόμη και οι πιο μικρές αλλαγές μπορούν να επιφέρουν σημαντικές μεταβολές στην ισορροπία του συστήματος. Ωστόσο μια από τις θεμελιώδεις αρχές της Θεωρίας του Χάους αναφέρει ότι, ενώ είναι αδύνατο να προβλεφθεί με ακρίβεια η τελική κατάσταση του συστήματος, εντούτοις είναι πολύ εύκολο να προβλεφθεί η γενική συμπεριφορά του συστήματος αυτού. Έτσι, λοιπόν, η θεωρία του Χάους δεν εστιάζει στην εσωτερική αταξία του συστήματος κατά τη μεταβολή του, αλλά αντίθετα στην τάξη που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του συστήματος και κατά συνέπεια τη συμπεριφορά παρόμοιων συστημάτων. Είναι φανερό λοιπόν ότι η θεωρία του Χάους δεν έχει να κάνει με την αταξία αλλά με την τάξη.
Tελευταία θεωρώ απόλυτα πιθανή τη σχετική θεωρία να εξηγεί ό,τι επηρεάζει τα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα στον τόπο μας. Η παιδεία, η κοινωνική καταρράκωση, η οικονομική δυσπραγία, η διαφθορά, η ηθική παρακμή και γενικά η ανύπαρκτη πολιτική και ανύπαρκτοι πολιτικοί οδηγούνται από παράξενο attractor σε περίεργες εκφάνσεις,σχήματα, μορφές και μορφώματα και είθε ο Θεός, που δημιούργησε από το χάος, είη μεθ ημών! Ύστερον: Ενδιαφέρουσες σελίδες φυσικής στο physics4y -Έχετε δει το die Welle ;
Αικατερίναν, την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν,
Η κοσμική εκδοχή της αγίας Αικατερίνης, όπως την αποτύπωσε ο χρωστήρας του Michelangelo Caravaggio και σώζεται στη Μαδρίτη στο Μουσείο Τίσεν-Μπορνεμίσα, απομακρύνει από το εξιδανικευμένο βυζαντινό πρότυπο που έχω κατά νου.
Είναι όμως η προσπάθεια ανάδειξης της καταγωγής και της ομορφιάς της νέας διανοουμένης της Αλεξανδρείας, που έζησε τον τέταρτο μ.Χ.αι. Βασιλικής καταγωγής, κόρη του αριστοκράτη τότε Κώνστα, έτυχε μεγάλης μόρφωσης και ήταν κάτοχος της λατινικής γλώσσας και της ελληνικής φιλολογίας. Σπούδασε φιλοσοφία και ρητορική και πολλές ξένες γλώσσες της εποχής της. Μαρτύρησε για την εδραιωμένη πίστη της επί αυτοκρατορίας Μαξιμίνου και η παράδοση φέρει να ρέει γάλα αντί για αίμα κατά τον αποκεφαλισμό της. Το σώμα της θησαυρίζεται στιν Ι.Μ.Σινά. Είναι και μυροβλύτις, γιατί το μύρο που ανάβλυζε και ακόμη αναβλύζει από τη Αγία Κάρα της αγίας είναι ένα συνεχές θαύμα. Κατά τη Wiki, είναι προστάτις των Μηχανικών, των φοιτητριών και των παρθένων ιδιαίτερα. Αναφέρεται δε, σε ένα γαλλικό έθιμο, όπου οι Κατερινέτες, οι κοπέλλες που τιμούσαν την αγία, τριγύριζαν εύθυμες στους δρόμους στολισμένες με άσπρους δαντελλωτούς σκούφους, εξ ου η έκφραση: elle a la coiffure de Sainte Catherine", (= έχει την κτενισιά της Αγίας Αικατερίνης). Κάπως υποτιμητικό, σαν την δική μας "μπήκε στο ράφι.."
-Ο τίτλος είναι από το γνωστό απολυτίκιο της αγίας, Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν ότι εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών του Πνεύματος τη μαχαίρα, και νυν ως μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος.
΄Υστερον: Ακούμε τον π.Στέφανο Αναγνωστόπουλο, που τιμά την αγία Του Θεού, σε παλαιότερη ομιλία του..
Το blog του Σ.Σωτηρόπουλου Greek Food Recipes and Reflections το γνώρισα στο ..You tube! Από το κανάλι του greekgourmand. Mια συνταγή με μπακαλιάρο και σταφίδα, ήταν η αιτία, που μου θύμισε εκείνο που μαγείρευε η μάνα μου και οι θειάδες μου στη Σπάρτη.Aυτές βέβαια έβαζαν και ένα φυλλαράκι δάφνη και λίγο ξυδάκι.. Aπό τότε ευκαίρως ακαίρως παρακολουθώ το blog του, γιατί μου αρέσει η οργανωμένη συνταγή του και με γοητεύει ο τρόπος έκθεσής της. Παρακολουθείστε μαζί μου στο video τη συνταγή του μπακαλιάρου. Επιβάλλεται, λόγω νηστείας και κατάλυσης ψαριού ως τις 17 Δεκέμβρη, αν και αξιοσημείωτη είναι και η τελευταία του, το γνωστό μας στιφάδο! Αν είστε περισσότερο του κειμένου εδώ είναι η εκδοχήτου και τα υλικά:
* 1/2 kg μπακαλιάρο (αλατισμένο, φρέσκο ή καταψυγμένο) * 1/4 kg κρεμμυδάκια * 150 gr. μαύρη σταφίδα * 75 ml. λάδι (5 κ.σ) * 1 κ.σ. μπελτέ τομάτας
Ευχόμαστε καλή τύχη στον φίλο μας Σ.Σωτηρόπουλο, ένα μικρό πρέσβη του ελληνικού στοιχείου, στον Καναδά.
Σήμερα νοιώθω ευάλωτη και ευσυγκίνητη.. Μου είπαν κάτι θλιβερό και έβαλα τα κλάματα. Μετά τά 'φερε η ζωή και έμαθα κάτι πολύ όμορφο, έκλαψα και πάλι, από χαρά. Άκουσα ένα όμορφο τραγούδι και έκλαψα επίσης.. Ξημερώματα είδα το φεγγάρι, υγράνθηκαν και θάμπωσαν τα μάτια μου. Είδα παλιές φωτογραφίες και συγκινήθηκα. Ένας φίλος,μάλλον καλός φίλος, μου είπε πως αν με έβλεπε ξανά όπως πριν το γάμο μου, θα άλλαζε..ομάδα(!) και δάκρυσα. Μια γιατρός, υποτίθεται ειδικευμένη σε θέματα παχυσαρκίας, με έκανε να πιστέψω ότι περιφρονεί τους ασθενείς της και..έψαξα για μαντηλάκι.
Τι διεργασία είναι αυτή που εκδηλώνει όλα τα συναισθήματά μας με τον ίδιο τρόπο; Λύπη, χαρά, θλίψη, νοσταλγία, απογοήτευση, θυμός,απόλυτη ομορφιά, όλα εκφράστηκαν με δάκρυα και συγκίνηση. Καρποί του ίδιου δένδρου, της ψυχής μας και της καλλιέργειας. Το ότι μου αρέσουν τα ταξίδια, είναι κοινό μυστικό. Ελλείψει πραγματικών, ταξιδεύω με τα τραγούδια και τις εικόνες. Μπορεί το ταξίδι να είναι τόσο σύντομο όσο μια διαδρομή στην κεντρικότατη λ.Αλεξάνδρας, παραδόξως έρημη! Μπορεί να είναι μακρύτερο, σε εθνική οδό -Τριπόλεως- που μήνες τώρα, κάθε άλλο παρά αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι και που εμείς πληρώνουμε -χαράτσι- χωρίς ανταπόδοση προδιαγραφών.
Μπορεί να είναι ένα ωραίο τοπίο στη φύση, μπορεί να είναι μια σκληρότερη εικόνα με δυναμική αισθητική. Μπορεί να είναι φωτογραφίες άλλων, μπορεί και δικές μου. Δυστυχώς, με εγκατέλειψε η παλιά μου Canon και ώσπου να συνηθίσω τις ψηφιακές, βολεύομαι με το πανταχού παρόν κινητό μου.
Όσο εγώ κάνω ταξίδι στο παρελθόν-1935 παρακαλώ- με το βιολί του Barnabàs von Géczy από τη συλλογή σπάνιων δίσκων 78 στροφών του diaryman716, ανακάλυψα ότι με βιολιά ασχολείται και ο Gingo. Του κλασσικού και του μοντέρνου αυτός, με Oistrakh και Μπουλέζ!
Α ΄Ελαβα από τον π.Δημήτριο, που διακονεί τον άγιο Φίλιππο στο παλαιό εκκλησάκι της αρχαίας αγοράς, στην Ανδριανού, στο Θησείο, που δεν είναι ενοριακός ναός με έσοδα κλπ, την παρακάτω παράκληση - ενημέρωση, που την καθιστώ και δική μου:
Αγαπημένοι μου φίλοι
με τη βοήθεια του Θεού το πανηγύρι μας του αγ. Φιλίππου είναι πια πολύ κοντά. Θέλω να παρακαλέσω θερμά για τη βοήθειά σας όπου και όπως μπορείτε.
Τις 2 ημέρες της πανηγύρεως (13 & 14 Νοεμβρίου) ο Ναός θα είναι ανοιχτός συνέχεια και όπως πάντα στην αυλή θα έχουμε το Παζάρι μας με νηστήσιμα γλυκά (αλλά και αλμυρά) λόγω της Σαρακοστής των Χριστουγέννων από 15/11. Είναι μία σημαντική ενίσχυση για το εκκλησάκι μας, γι΄ αυτό σας παρακαλώ να μας βοηθήσετε λέγοντας και σε δικούς σας ανθρώπους να ετοιμάσουν ό,τι μπορούν για να μας το προσφέρουν, πάντα σε νηστήσιμο είδος (αλλά και λικέρ, κρασί, λάδι, ελιές, πάστα ελιάς ή ό,τιδήποτε άλλο φανταστείτε). Ενημερώστε με με ένα e-mail όσο πιο γρήγορα γίνεται τι μπορείτε να φτιάξετε ή τηλεφωνείστε στην κ. Μ. Θεοχάρη (6942895316). Όλα τα προϊόντα θα πρέπει να είναι στο Ναό την Τετάρτη 12/11 από τις 15.00 μ.μ. και έπειτα, και θα συσκευαστούν από εμάς. Όποιος δεν μπορεί να τα φέρει στην εκκλησία, θα πρέπει να μας το πει έγκαιρα ώστε να δούμε πώς θα τα παραλάβουμε.
Επίσης την Κυριακή 9 Νοεμβρίου, στο τέλος της Λειτουργίας, θα υπάρχει ένας ειδικός δίσκος στο παγκάρι με σκοπό την ενίσχυση της εκκλησίας μας στα έξοδα της πανήγυρης που είναι πάρα πολλά. Το τελευταίο διάστημα ήταν πολύ δύσκολο για το εκκλησάκι μας και έχουμε μεγάλη ανάγκη από την βοήθειά σας. Όσοι μπορείτε και επιθυμείτε, σας παρακαλώ να μας ενισχύσετε είτε την Κυριακή στον δίσκο αυτό είτε επικοινωνώντας με e-mail προσωπικά μαζί μου.
Σας είμαι ευγνώμων για την αγάπη και την στήριξή σας.
Με τις θερμότερες ευχές μου
παπαΔημήτρης.
Ύστερον: Στο δίσκο της Κυριακής, το ποσό εδόθη αντί στεφάνου, στη μνήμη Ν., πατέρα της αγαπητής μας Juanita. Mνημονεύτηκε βεβαίως και στην αγ.Πρόθεση κανονικά.
Όπως συμβαίνει πάντα όταν έχεις να αντιμετωπίσεις το πένθος ενός φίλου ή απλά γνωστού, νοιώθεις άβολα δεν ξέρεις πως να διαχειριστείς την κατάσταση. Υπάρχει λοιπόν μια απραξία σε αυτό το blog αυτές τις ημέρες μια και η δημιουργός του blog η Juanita μας, απέχει..
Τη συλλυπηθήκαμε ιδιαιτέρως και από εδώ, στους διαλόγους, όμως νοιώθω ότι πρέπει να ακολουθήσει ένα κάποιο ιδιαίτερο ποστ. Άλλωστε εκείνη είχε την ιδέα, εκείνη μας συγκέντρωσε, μας έκανε να "γνωριστούμε", κάποιοι από εμάς το κάναμε και κυριολεκτικά. Έχει όλη την αγάπη μας και τη δύναμη που χρειάζεται να ξεπεράσει τα δύσκολα και "σκοτεινά" της διαδρομής που πολλοί έχουμε περάσει, χάνοντας το γονιό μας.
Επειδή όμως η ζωή συνεχίζεται και "όπου γάμος δάκρυ και κηδεία γέλιο", τι συνηθίζεται παραδοσιακά στη χώρα μας στο τραπέζι της κηδείας; Από τα αρχαϊκά περίδειπνα ως τις μέρες μας, συνηθίζεται να μην τρώγουν οι τεθλιμμένοι κρέας αλλά ψάρι. Συνηθίζεται λοιπόν μια στηλωτική ψαρόσουπα και το ψάρι σερβίρεται βραστό με τα συνήθη λαχανικά που έδωσαν ουσία στο ζωμό. Μια σουπίτσα λοιπόν θα περιγράψουμε εδώ, με ψάρι.
Ψάρι επιλογής σας για βραστό (π.χ.μπακαλιάρος ή συνδυασμός), 1-11/2 κιλό 4-5 πατάτες (πάντα λέω 1 μέτρια πατατούλα για κάθε άτομο) 5 τουλάχιστον καρόττα 4 κολοκυθάκια 2 μεγάλα κρεμμύδια μπόλικο σέλινο, ίσως και σελινόρριζα Κρασί άσπρο 1-2 κ.σ. 1/2 κ.γλ. σκόνη μουστάρδα Λεμόνι -χυμός από 1 ή 11/2 λεμόνι- Αλάτι-πιπέρι-λάδι 4 φλ.νερό
Προαιρετικά: Ρύζι -1 κ.σ. για κάθε άτομο, άλλως 3/4 φλ.ρύζι- άλλα 4 φλ.νερό 1-2 αυγά για το αυγοκόψιμο της σούπας όποιο άλλο λαχανικό επιθυμεί η ψυχή σας!
Ε τώρα πως θα την φτιάξουμε, ηλίου φαεινότερον! Πρώτα τα λαχανικά μετά το ψάρι. Πολλές φορές πολτοποιώ τα λαχανικά και τα προσθέτω στο ζωμό. Συνήθως δεν βάζω τότε ρύζι και δεν αυγοκόβω, μόνο προσθέτω το χυμό λεμονιού. Άλλες τα κρατώ ατόφια και τα σερβίρω με λάδι και λεμόνι δίπλα στο ψάρι. Το ζουμάκι το σουρώνω για τυχόν ψαροκόκκαλα και λέπια, οπότε εκεί ρίχνω και βράζω το ρύζι και σε δέκα λεπτά αυγοκόβω. Για το αυγολέμονο και ίσως μια πιθανή σάλτσα μαγιονέζας, ρίξτε μια ..ματιά εδώ! Κάπως καθυστερημένα είδα ότι υπάρχει προηγούμενη ψαρόσουπα της Γιούλης, χαρούμενη αυτή! Οπότε καταλαβαίνετε, πάλι την ...Αμερική ανακάλυψα!
Η φωτογραφία με το κινητό μου, είναι από την ψαρόσουπα της γηραιάς,της φιλόξενης γειτόνισσάς μου στη Σπάρτη, αλλά αυτό είναι μια άλλη ωραία ιστορία
Πόσα άραγε να είναι τα ελληνικά blog σήμερα; Όταν ξεκίνησα ήταν μετρημένα, τώρα δάσος ολόκληρο! Άλλα ενεργά, άλλα ανενεργά, ξεχασμένα.. Όπως εκείνο του φίλου Gingo, που και ευαισθησίες έχει και πολλαπλά ενδιαφέροντα επίσης! O φίλος μου Γ.λοιπόν, ενεργοποίησε επιτέλους το ιστολόγιό του και το μετέφερε στην πλατφόρμα του wordpress. Kαλορρίζικος!! Ασχολείται σήμερα, σε δύσκολους καιρούς με ..πρίγκηπες!
A, όμως αγαπητέ φίλε, μη μιλάς για υπεραξίες.. μη μιλάς! Μιλώντας για δάσος, της Μαρίνας τοις ρήμασι πειθόμενη, αποφάσισα να φυτέψω διάφορα χρηστικά καλλωπιστικά, πέρα από βασιλικούς και δυόσμους, σέλινο και μαϊντανούς. Λόγω δε της απουσίας μου, φούντωσαν καί λόγγωσαν τον τόπο όλο! Έτσι ντοματάκια μελιτζάνες πιπεριές και πιπερίτσες εκόσμησαν, άνθισαν και δίνουν καρπούς στις ζαρντινιέρες μου! Συνεπώς, το πρωινό μου περπάτημα πλέον γίνεται στους καντηφέδες και τα ζαρζαβατικά του μπαλκονιού μου!
Όλα μικρά αυτόν τον καιρό στη ζωή μας.. Μικροί μισθοί, μικρά σπίτια, μικρότερα αυτοκίνητα..Μικροί άνθρωποι, μικρά αισθήματα.. Μικρές προσδοκίες, μικρά όνειρα, κήποι σε ζαρντινιέρα δηλαδή..
Ακούμε Νέο Κύμα, Γ.Ζωγράφος - Λ.Κόκοτος-, "Μικρό παιδί"..