Andrews και Sisters

Οι Andrew Sisters ήταν τρείς, η Σόφι(-LaVerne) , η Αντζελίνα (-Maxene) και η Μαρί(-Patricia)! Θυμίζει τη ρίμα των Άγγελων του Τσάρλι, έτσι;
Γεγονός είναι ότι, Ελληνίδες κατά το ήμισυ από την πλευρά του πατέρα τους,τα προικισμένα αυτά κορίτσια, σχημάτισαν το πιο πετυχημένο γυναικείο φωνητικό συγκρότημα της προ Rock εποχής! Αξίζει να δει κανείς τα σχόλια των σημερινών ακροατών στις ποικίλες αναρτήσεις της YouTube.
Άρχισαν τη θρυλική τους πορεία στα τέλη της δεκαετίας του 1930, το 1937 χωρίς ιδιαίτερη μουσική παιδεία αλλά με γερό αυτί και ένστικτο και έφτασαν το μουσικό και ποικίλο καλλιτεχνικό τους ταλέντο έως το 1953. Eδώ στη Υοutubeη πρώτη τους συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία και εδώ ένα slideshow φωτογραφιών τους (μουσική κάλυψη,με τη φωνή της B.Streisand).
Επανασυνδέθηκαν αργότερα και ακολούθησαν μουσική και θεατρική καρριέρα έως το 1967, με επισυμβάντα το θάνατο της La Verne, της μεγαλύτερης από καρκίνο.Εδώ ίσως είναι η τελευταία τους εμφάνιση τότε, ίσως το 1966, στο "The Dean Martin Show". Η εκ νέου επανασύνδεση όμως, των δύο άλλων αδελφών χάρις στην Bette Midler και τη δική της version του τραγουδιού τους "Boogie Woogie Bugle Boy" έγινε το 1972.
Η νέα αυτή προσπάθεια reunion, έδωσε συμμετοχή σε shows, musicals και δίσκους. Πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι έφθασαν τα 113 charted hits, 46 από τα οποία σκαρφάλωσαν στο top 10! Ξεπερνώντας τον Εlvis Presley αλλά και τους Beatles. Σε όλη τους την καριέρα οι αδελφές, ηχογράφησαν πάνω από 600 sides και πούλησαν 75 εκατομμύρια αντίγραφα συνολικά!
Ανατρέχοντας στη ζωή αυτών των γυναικών που κοριτσάκια ακόμα διέπρεπαν στη Μινεσσότα, όπου γεννήθηκαν και όπου οι γονείς τους Πέτρος και Ollie, είχαν - τι άλλο για εμιγκρέδες της εποχής- εστιατόριο, δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις και να απολαύσεις το ταλέντο τους, την εκφραστικότητά τους, αλλά και τη διάθεσή τους.
Διέπρεψαν στο swing, boogie-woogie,στη jazz, σε ballads, folk, country-western, ακόμα σε seasonal και religious. H ευελιξία του στυλ, τους χάρισε διάφορους λαμπερούς μουσικούς παρτεναίρ όπως ο Bill Crosby, o Danny Kaye, ο Andy Williams, η Judy Garland ο Nat "King" Cole και άλλους..
Όπως μάλιστα χαρακτηριστικά λέει ο σχολιαστής Τassos1 από τη Γερμανία, στο Ιn the Mood, κέρδισαν έναν πόλεμο με τη μουσική! Το πρώτο αμερικάνικο tank που μπήκε στη Γερμανία έπαιζε στη διαπασών και μετέδιδε από τεράστια μεγάφωνα αυτό ακριβώς το τραγούδι!

Tου αγ. Ανδρέα σήμερα, Χρόνια πολλά, ευκαιρία ήταν να θυμηθούμε τις περίπου Ελληνίδες, διάσημες αδελφές!
Πηγή φωτογραφίας: Το jazzconnectionmag.com και το Google-εικόνες.

ΥΓ. Δημοσιεύεται με λίγη καθυστέρηση, ένεκα ο.. δίσκος, ο σκληρός και άπονος!

Εορτή εορτών!

Eδώ θα ήθελα να γιόρταζα σήμερα την ονομαστική μου εορτή. Στο μοναστήρι των αγ.Σαράντα, στη Σπάρτη. Στην ευλαβική ατμόσφαιρα του βυζαντινού παλλαϊκού ναού, που τιμά νεαρούς αγίους, όπως άλλωστε νεωτάτη, έδωσε μαρτυρία και η αγία Αικατερίνα, η προστάτις μου.
Πέρυσι είχαμε μιαν άλλη προσέγγιση στο θέμα της πανέμορφης, της πανεύφημης κόρης που μυροβλύζει στο Σινά.
Ονειρεύομαι κάποια στιγμή να ταξιδέψω έως εκεί. Όπως ονειρεύομαι τόσα πολλά πράγματα στη ζωή μου ακόμα, που ίσως ποτέ δεν θα μπορέσω να πλησιάσω ή να δώ. Αλλά, μόνο το όνειρο, πολλές φορές είναι ταξίδι!

Θα πήγαινα λοιπόν στο μοναστήρι, που δεν απέχει πολύ από τη Σπάρτη, κρυμμένο στις μαλακές υπώρειες του Πάρνωνα. Η μορφή της αγίας "μου", ιστορείται στους τοίχους του καθολικού:
"Στο καθολικό οι τοιχογραφίες που σώζονται μέχρι σήμερα μετά από την πυρπόληση του μοναστηρίου το 1770 επιζωγραφίστηκαν από τον Κρητικό ιεροδιάκονο αγιογράφο Γεώργιο Καλλιτεράκη μετά από ανάθεση του Ηγούμενου Παισιού Ζαχαρακόπουλου ".πηγή Δ.Θεραπνών.

Μετά να ανέβαινα στο παλιό σπιτάκι, που θωρώ και νοσταλγώ στις φωτογραφίες του καλοκαιριού.
Θα άνοιγα, ολάνοιχτα πόρτα και παράθυρα στις μυρωδιές των γιασεμιών του κήπου.Με κάδρο την μοναδική θέα προς παλαιό και νέο Μυστρά, θα έφτιαχνα έναν μερακλήδικο καφέ και θα απολάμβανα εκείνον και το μεγάλο δώρο της φύσης. Μα βέβαια, εννοώ,
Τους κήπους -όσους έχουν απομείνει- με τις πορτοκαλιές, τα χαρακτηριστικά πέτρινα γειτονικά σπίτια, τα τριαντάφυλλα της αυλής μου.Κοπιάστε, ελάτε, συνοδέψτε το ταξίδι μου!
Πρώτα το τροπάριο της Αγίας και μετά,
Aκούμε Golden Gate Quartet,"When the saints.Go marching in".

Ή στην πιο μπιτ-άτη του έκδοση,εδώ.

Y.Γ. Ευχαριστώ πολύ την φίλη Πηνελόπη για την αφιέρωση στο blog της και τις ευχές! Eπίσης την φίλη Αγγελική Ν. που αφιέρωσε choco-post για μένα!
@ Ένα πολύ ωραίο άρθρο αφιέρωμα στην αγία Αικατερίνη διαβάζουμε στο Φιρίκι!

Links: Αικατεριναν,την πανεύφημον νύμφην..
ΚΥΡιακή γιορτή και σχόλη
Η πανεύφημος ...
Η έκθεση στο μουσείο Getty..
Βροχή και σήμερα..

Με τη γλώσσα των σαλιγκαριών

Σαν "τα σαλιγκάρια βγήκαμε", έγραψα στο προηγούμενο ποστ. Τα καϋμένα,τα "γαστερόποδα πνευμονοφόρα μαλάκια", μια βροχή περιμένουν και μετά η βόλτα τους στο βρεγμένο χώμα και τα πεσμένα φύλλα, έτοιμη τροφή, είναι απλά παιχνίδι..
Αλήθεια, μια και το έφερε ο λόγος για τα σαλιγκάρια, τα έχετε δει σε.. συνουσία; Όχι δεν εννοώ στη Wiki! Μου έτυχε, μετά το ζευγάρωμα ακρίδας, να δώ και αυτό! Δεν είχα παρά μόνο το τηλέφωνό μου για να τα απαθανατίσω, στη γλάστρα της αυλής μου στη Σπάρτη τις προάλλες και να σας κάνω κοινωνούς.
Η περίοδος αναπαραγωγής των σαλιγκαριών διαφέρει ανάλογα με το κλίμα. Στην Ελλάδα η περίοδος αυτή είναι συνήθως το καλοκαίρι. Κατά το ζευγάρωμά τους εκτοξεύουν "βέλη", έναν ασβεστώδη σχηματισμό ο οποίος βρίσκεται στο σάκο τους κι έχει σχήμα στιλέτου με μυτερή απόληξη, η οποία διεγείρει το σύντροφό τους.
Πηγή το focus

Tα φουκαριάρικα.. Μόνο στη σκέψη των πολυπληθών απογόνων τους, που θα γεννιώντουσαν 15 μέρες μετά και θα κατάπιναν το πράσινο της αυλής μου, θύμωσα! Τα απέσπασα βιαίως από τη γλάστρα μου και έτσι ακόμα ενωμένα, τα πέταξα στον κήπο της...γειτόνισσας! Να συνεχίσουν να..σαλιαρίζουν αλλού!

Bέβαια τα σαλιγκάρια εκτρέφονται, μια και ως γκουρμέ escargot, γίνονται σπουδαίο πιάτο με γαλλική φινέτσα! (Δεν θέλω.. επιφωνήματα, χοχλιούς μπουμπουριστούς και άλλους εντάσσουν στην παραδοσιακή κρητική διατροφή, αιώνες τώρα οι ρέκτες κάτοικοι του νησιού μας)! Αλλά και επιδίδονται σε πρωταθλητισμό, Oλυμπιακών κοχλιοδρομιών, αφού σε κάποιους αρέσει να παίζουν με το..μπουμπουριστό φαί τους! Ασε που δίνουν έμπνευση και ειδίκευση σε επιτηδευματίες πχ. περίφραξη σαλιγκαροτροφείου!

Πέρα από τα ευφυολογήματα, τα σαλιγκάρια εμπνέουν όχι μόνο σε μαντείες κατά τον Ησίοδο,λόγω του σχήματος του κελύφους, αλλά και σε λογοτεχνικά κείμενα. Όπως ποιήματα σαν εκείνο του Λ. Μαγκλάρα,(Να χα την υπομονή σου
όμορφό μου σαλιγκάρι,
πιο αργό κι` από χελώνα
μα, γλιστράς με τόση χάρη!...)
ή όπως αυτό το διήγημα με τον τίτλο"THE LANGUAGE OF SNAILS", που δανειστήκαμε στην επικεφαλίδα μας.
Είναι γραμμένο από τη νεαρή Τζαμαϊκανή συγγραφέα Marcia Douglas. Στη συνέντευξή της στην Campus Chronicle η συγγραφεύς, ρωτήθηκε για το γράψιμο και τι συμβουλές θα έδινε. Απάντησε τονίζοντας την ερωτική της σχέση με τη γλώσσα και τη χρήση της, από μια story teller σαν αυτήν! Επίσης ότι εμπνέεται απ' ό,τι διαβάζει, καλό ή κακό..

Προσθέτω ότι μπορεί να εμπνευστείς και από ό,τι βλέπεις. Να, καλή ώρα εγώ, από την παρουσία των σαλιγκαριών στη γλάστρα μου! (Μου τη ρημάξανε την αμαρυλλίδα μου... )
"Σαλίγκαρε, μαλίγκαρε,. βγάλ' τα κέρατά σου,. γιατ' έρχετ' η κυρά σου. με τα πρόβατά σου", που λέγαμε παιδιά!
Ακούμε πάλι μουσική επιλογή του ΤΑ2ΠΙ και Θέμη Ανδρεάδη στο Πιτσι-πιτσι:
Ύστερον: Περί εκτροφής σαλιγκαριών, ένα ενδιαφέρον βίντεο απο τίς ίδιες τις νεαρές "αγρότισες"-εκτροφείς!

Oμπρέλλες και ομπρέλες

Ανοίχτηκαν προχθες οι ομπρέ-λλ-ες, οι φθινοπωρινές. Ομπρέ-λ-ες οι βολικές! Για βροχούλες αλλά και ήλιο και αντήλιο! Για μουσική ίσως απόλαυση,σαν τις ομπρέλλες του Βοσπόρου! Με ένα "λ" αλλά και με δυο! Πολλοί καταδικάσανε την γραφή με τα δυό "λ" ως αντιγραφή από την εισαγόμενη λέξη umbrella.. Όμως,
-Πρώτον: Η αποστασιοποίηση από τη γόνιμη γλώσσα μας, μας έκανε να ξεχάσουμε ότι όμβρος(=βροχή) είναι η ρίζα, εξ ού όμβρια ύδατα, αγωγός ομβρίων κλπ, που χρησιμοποιούνται ως όροι ακόμα σήμερα.. Επομένως η ομβρέλλα( ομ-b-ρέλλα λόγω προφοράς και ευφωνίας), σημαίνει προστασία από τα όμβρια. Η ελληνική πλούσια γλώσσα άλλωστε, το μαραφέτι για την προστασία από τον ήλιο, που σκιάζει, το ονομάζει αλεξήλιον!
-Δεύτερον: Η λατινoγενής λέξη umbrella, προέρχεται μάλλον από το θέμα ombra=σκιά. Οπότε καταλαβαίνει κανείς το γλωσσικό πάρε δώσε. Σκιάζει η ομβρέλλα, να δάνειο στη λατινική για την παράλληλη χρήση! Umbria άλλωστε, δεν είναι και η δασοσκεπής ορεινή περιοχή της Ιταλίας η σκιερή (και βροχερή επομένως);

Νοέμβρης πιά κανονικός, με τα όλα του! Ψυχρούλα το βράδυ και βροχή, σχετική ζέστη,19-23 βαθμοί , για την εποχή το μεσημέρι και υγρασία. Προχθές πνιγήκαμε στο νερό, δέκα μέρες πριν, μεσημέρι στη Νέα Μάκρη, (φωτογραφία από το De Facto), καταιγιστήκαμε από ξαφνικό χαλάζι πυκνό και μεγάλο. Όμως σήμερα βγήκαμε σαν τα σαλιγκάρια στη λιακάδα, στις παραλίες, κάτω από ..άλλες ομπρέλες!
Ευχάριστη λιακάδα και στο.. Monaco. Δίπλα από το λιμανάκι της εικονιζόμενης μικρής πολιτείας, όπου απολαύσαμε για μια ακόμα φορά, ακόμα έξω, δίπλα απ τη θάλασσα, -monacoi- το καφεδάκι μας.
Καιρό είχαμε να βγούμε απ το καβούκι μας -σαν τα ..σαλιγκάρια δεν είπαμε;- μετά του συζυγάτου μου.Μ ια βόλτα και ένας καφές, μας φέρνει πάντα κοντά. Πόσο πιο κοντά; Μα, απολαύστε τον Θέμη Ανδρεάδη και την Άϊντα Μάουρερ, (ευχαριστούμε ΤΑ 2ΠΙ):