Τάρτα με ανθότυρο και κεράσια

Δουλεύοντας την ιδέα της Πηνελόπης για την κερασόπιτα με γλυκειά μυζήθρα στο μυαλό μου, μια και είχα ανοιχτό το φούρνο -κοτόπουλο πανέ κορίτσια- και λόγο να γιορτάσω, φαντάστηκα κάτι πιο εύκολο πιο γρήγορο! Μία τάρτα!
Για τη Ζύμη, διάβασα Έλενα
1 πακέτο -500γρ- αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1 γιαούρτι 2%,
1 κεσέ αραβοσιτέλαιο
1 αυγό
2 κ.σ. brandy και πρόσθεσα για να γίνει γλυκειά, 3-4 κουτ.σ. ζάχαρη, ξύσμα λεμόνι, βανίλλια.

Για τη γέμιση, διάβασα Πηνελόπη
1/2 κιλό ανθότυρο (εξαιρετικό από την Μανθυρέα της Αρκαδίας)
1/2 φλ. ζάχαρη άχνη
1 αυγό, 2 κ.σ. σιμιγδάλι , 1 κ/κι κοφτό Β.Ρ.
λίγο γάλα (έβαλα αδιάλυτο εβαπορέ και χυμό μισού πορτοκαλλιού)
ξύσμα λεμόνι, βανίλλια
μερικά ωμά κεράσια κομμένα στα δυό και μουσκεμένα σε σιρόπι βύσσινου
λίγα στραγγισμένα βύσσινα, επίσης απ την Αρκαδία, στα βαζάκια της Ευγενίας,στην Κερασίτσα.
-(Ξέχασα το βούτυρο, αλλά στο τέλος δεν φάνηκε καθόλου!)
Με την εύκολη ζύμη, έφτιαξα τη βάση τάρτας και τα κορδόνια.
Με τη γέμιση, έδωσα το περιεχόμενο, γεμισμένο με τα στραγγισμένα βύσσινα τόπους τόπους και τα "ωμά" κερασάκια κατά το δοκούν. Πασπάλισα με χοντροκομμένο μύγδαλο.
Έψησα στους 170 για 50'. Κανείς δεν είπε να λείπει το βύσσινο...
Παρατηρήσεις: Την επόμενη φορά θα βάλω στη γέμιση πιο πολύ ζάχαρη άχνη, έως και 1 φλ. Μπορεί όμως να αφήσω αστράγγιστα τα βύσσινα. Σερβίρισα πασπαλίζοντας με ζάχαρη άχνη και 1 κ.γλ. γλυκό βύσσινο με το σιροπάκι του κα κυλά γύρω! Zήτω τα cheesecake της ευκολίας!



HfL

Στο αλέτρι της ιστορίας

Επέτειος της Άλωσης σήμερα, της Πόλης βέβαια και στον Αι Δημήτρη στον αρχαίο Μυστρα, γίνεται λειτουργία και σεμνή τελετή στη μνήμη του τελευταίου αυτοκράτορα του γένους και Δεσπότη Μυστρά. Ο Πάνος Βλάχος στο Τουρίνο, θυμάται, ¨"εις μνημόσυνον αιώνιον". Ανακαλούμε από το αρχείο μας, επίκαιρο πάντα παλαιό άρθρο με κάποιες απώλειες στα λινκ του Spiegel..
To κείμενο έχει ως εξής:

Ποιός είναι αυτός ο λαός που κανακεύτηκε και κανακεύεται από την εποχή του Μέτερνιχ μέχρι σήμερα, από τους ισχυρούς της γής;
Αυτός λοιπόν, ο δυνάστης λαός, ο αιμοσταγής και αβυσσαλέου μίσους και φρικαλεοτήτων πρωταίτιος, εμφανίστηκε σαν φυλή πολεμοχαρής υπο τον Oğuz Han, στα βάθη της Ανατολίας. Όταν άρχισε να καταλαμβάνει εδάφη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, κίνησε το ενδιαφέρον των ηγεμονίσκων που στις εμφύλιες διαμάχες τους, χρησιμοποίησαν την πολεμική αυτή φυλή σαν μισθοφόρους. Μοιραία αρχή, μοιραίο το εθνικό μας -εμφύλιο-σπορ, οι αδερφοφάδες..

Σαν πολιορκήθηκε η Πόλη τέτοια μέρα Μαγιού, 29 Μαΐου 1453, οι κουρασμένοι αμύντορές της, ορθώθηκαν με αξιοπρέπεια στον υπέρ πάντων αγώνα. Ο βασιλέας τους, ο Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, δεν τους έταξε πιλάφια σαν τον πολιορκητή Μωάμεθ τον Β΄. Ζήτησε να αντικρούσουν την επίθεση όπως αρμόζει σε κυρίαρχους και έλληνες και όχι σε ζώα κυνηγιού, όπως όμοιά τους ήταν οι πολιορκητές. Η Κερκόπορτα όμως, η πύλη της εβραϊκής συνοικίας, έμελλε να γίνει η ιστορική πύλη της εισόδου των Τούρκων στην Ελληνική επικράτεια και στην Ευρώπη. "Εάλω η Πόλις.." Μαρμάρωσε ο βασιλιάς της, στους θρύλους και τη συνείδηση του Έθνους.

Οι διανοούμενοι Έλληνες που κατέφυγαν στη Δύση, βοήθησαν να τερματιστεί ο Μεσαίωνας εκεί και να αρχίσει η Αναγέννησή της. Οι δυτικοί δεν ασχολήθηκαν πλέον με το δράμα του κατακτημένου ελληνισμού. H δυναστεία των Παλαιολόγων και οι συγγένειες (πως λέμε σήμερα κουμπαριές), για πολιτικές σκοπιμότητες που δημιουργήθηκαν, ξεχάστηκαν.
Βλέπετε, οι δρόμοι της Μεσογείου προς την Ασία, των μπαχαρικών και του μεταξιού,δηλαδή, που ήταν πολύτιμα είδη, πρώτες σχεδόν ύλες τού διεθνούς διαμετακομιστικού εμπορίου, έκλεισαν από τους Τούρκους.

Νέοι δρόμοι άνοιξαν, για τον θαυμαστό καινούργιο κόσμο, την Αμερική, τις δυτικές Ινδίες όπως τις ονόμασε αρχικά ο Κολόμβος,ψάχνοντας να παρακάμψει την μουσουλμανική κυριαρχία, στο δρόμο για τις Ινδίες, σαράντα χρόνια μετά τη πτώση της Πόλης. Λέτε αυτό να χρωστούν, μια πατρίδα, οι..Αμερικάνοι στους Τούρκους και το ξεπληρώνουν με τη στοργική τους προσήλωση;
Το παράδοξα μοιραίο είναι ότι, στις 29 Μαΐου 1460, πέφτει και ο Μυστράς από όπου ξεκίνησε ο τελευταίος Αυτοκράτορας του Βυζαντίου, στα χέρια των Τούρκων.

Άλλαξε νοοτροπία ο λαός αυτός στα χρόνια που πέρασαν και μπροστά στην πόρτα της ενωμένης(?) Ευρώπης; Τα ένστικτά του δυστυχώς, παραμένουν ίδια. Γεγονότα του 55, Πόλη, Σμύρνη, γεγονότα 73, αιχμάλωτη Κύπρος, Ίμια. Ο φονιάς του τελευταίου ιπτάμενου μαχητή Ηλιάκη, εμβόλισε με τα φτερά που ανοιγόκλεινε, το κουβούκλιο του αεροπλάνου και το κεφάλι του άτυχου πιλότου. Στο video που καταγράφει το γεγονός, λένε, αυτό είναι σαφές και επίσης το ότι επιχειρήθηκε και προκλήθηκε η κατάρριψη, ίσως ακολουθώντας κάποιο σχέδιο σε εξέλιξη. Ίσως επιχειρώντας να μας εκφοβίσουν και να αποτρέψουν να ασκήσουμε το δικαίωμά μας για επέκταση σε δώδεκα μίλια του ορίζοντα της υφαλοκρηπίδας του τόπου μας, που θα τους κλείσει στα όριά τους.

Η έγκριτη Spiegel αναφέρει το σπεκουλάρισμα των "επιτήδειων ουδέτερων" Τούρκων* σε ένα αναλυτικό άρθρο της με τη σφαγή των δικαστών μετά από σχολαστική προετοιμασία, από το νεαρό δικηγόρο/δράστη και την κηδεία του δικαστή, ως επίδειξη δύναμης του στρατιωτικού κράτους. Στο άρθρο της για το φόβο της μειονότητας των Χριστιανών μετά τη δολοφονία του Καθολικού ιερέα από δεκαεξάχρονο δράστη, στη χώρα που επίμονα ζητά να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τονίζει ότι συμβουλεύουν τους Χριστιανούς να μη φορούν σταυρούς ή άλλα διακριτικά της πίστης τους, πάνω από τις μπλούζες τους!

Περιμένουμε και παρακολουθούμε την κυρία Υπουργό εξωτερικών που η ίδια και η οικογένειά της πέρασε από τα ίδια Καυδιανά** δίκρανα του πόνου, που περνά η οικογένεια Ηλιάκη πρωτίστως, με την απώλεια του συζύγου και πατέρα τους, που περνάμε και εμείς με την σιωπηρή και πάντα χωρίς συνέπειες για τους δράστες, απώλεια του πιλότου μας.
Θα φθάσουμε στον σημείο, προ των ιταμών απαιτήσεων τους να συνδιαχειρίζονται το Αιγαίο, για να πετάξουμε στη Χίο ή τη Μυτιλήνη να ζητάμε άδεια απο το FIR Τουρκίας;

Έως πότε αυτός ο λαός θα σώζεται στα διθνή φόρα και τις αγορές; Έως πότε το αίμα των τραγικά αδικοχαμένων θα ζητά δικαίωση;
Έως πότε θα ανάβουμε κεριά, στη μνήμη των σκοτωμένων;

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ *: Από το βιβλίο του Frank Weber, Ο Επιτήδειος Ουδέτερος, Athens, 1983

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ **:Καυδιανά δίκρανα, λέγεται στη φράση "περνώ μέσα από τα καυδιανά δίκρανα" αναγκάζομαι να υποστώ ταπεινώσεις.
Η φράση προέρχεται από την ταπεινωτική ήττα του ρωμαϊκού στρατού στο Καύδιο, στην Αππία οδό, όπου ο ρωμαϊκός στρατός υποχρεώθηκε να περάσει κάτω από ένα ζυγό σε σχήμα Π κατασκευασμένο από δόρατα (καυδιανά δίκρανα).

Aμαλία Καλυβίνου-για να μη ξεχνάμε..

Ενα χρόνο μετά, ξεχάστηκε;

Aνάβρυτα και Aναβρυτές

H πρώτη σκέψη ήταν από την εντύπωση, που έκανε η ωραία φωτογραφία της marias, στα skiagmata. Έχει τη δύναμη την καλλιτεχνική, να περνά την ηρεμία του τοπίου και τη γαλήνη, που ο ήχος του νερού φέρνει στις αισθήσεις. Την ευχαριστώ θερμά και από εδώ τη co-blogger maria που μου επέτρεψε, λάθος, μου παραχώρησε ευγενικά τη φωτογραφία από τον ποταμό Ενιπέα, στον Όλυμπο.
Η επόμενη, ήταν για τη χάρη που έχουν κάποιες περιοχές στη χώρα μας και την ευλογία του νερού. Η Πιερία, με επίκεντρο τη σημασία του Όλυμπου από την αρχαιότητα έως σήμερα, στη φύση και την παράδοση του τόπου, είναι μία από αυτές.
Τι άλλο θα ήταν ένα ποτάμι τόσο πλούσιο τόσο ζωογόνο, παρά ένας θνητός που αγάπησαν ή μίσησαν οι θεοί! ΄Ηταν ο Ενιπέας κατά τη μυθολογία ένας όμορφος νέος που είχε την ατυχία να τον διεκδικήσουν δυο θεές η Ηρα και η Αφροδίτη. Η ζηλότυπη Ήρα τον έκανε ποταμό για να μην το χαίρεται ούτε η άλλη. Τον χαίρεται όμως ο κόσμος που κάνει τουρισμό στην περιοχή, τον χαίρονται τα χωράφια της Πιερίας στα οποία καταβαραθρώνεται.

Η εντονη ζέστη τόσο νωρίς αυτή την εποχή, μας φέρνει κατά νου αποδράσεις κοντά στη φύση, κοντά σε νερά. Όχι μόνο θαλασσινά. Όχι μόνο υπόγεια!
Προσωπικά χαίρομαι τις εκδρομές στα ψηλά βουνά και στις νερομάνες των φαραγγιών, με τον αγχολυτικό ήχο των νερών. Κάθεσαι δίπλα στις πηγές, τα ποτάμια, τα ρυάκια και το κελάρυσαμα γαληνεύει την ψυχή σου, όσο η δροσιά τους το σώμα σου.

Eίναι το νερό το επόμενο αγαθό της γής για το οποίο θα γίνουν πόλεμοι;Διαβάζοντας για την Ανταρκτική είδαμε πόση σημασία για την ισορροπία στο κλίμα και τον κύκλο του νερού έχει εκεί η φύση, που είναι κάτοπτρο φυσικό στην αντανάκλαση του ήλιου και τη δέσμευση νερού.
Πηγή ζωής το ύδωρ νεαρόν, αλλά και θεραπείας!Αναβρύει ιάματα, εξ ου και τοποθεσίες και χωριά με αυτό το όνομα, Αναβρυτή ή Ανάβρυτα, σε όλη τη χώρα και βέβαια στην Αθήνα και στη Σπάρτη . Ας μην ξεχάσουμε πόσες ιαματικές πηγές υπάρχουν στη χώρα μας, που γίνονται πόλοι έλξης εναλλακτικού τουρισμού!
Ε, παιδί, πιάσε μία ..Μέθανα!

Σημεία και.. τέρατα!

Η φίλη Αγγελική Ν. αρέσκεται να φωτογραφίζει -δείτε φανταστικές φωτογραφίες και περιγραφή- τα άγρια θηρία στη Ναμίμπια, στο πάρκο Μποτσουάνα και σε άλλα σημεία της Αφρικής. Εγώ όμως, αρκούμαι στα ενδημικά πλάσματα, όπως αυτά στη πιο πάνω απεικόνιση!
Τις έκανα τσακωτές! Στα πράσ(ιν)α! Δυο ακριδούλες που ερωτεύονταν! Έτσι εξηγείται πως αξιοποιείται το πράσινο φύλλωμα συνεισφορά στη fauna του κέντρου της Αθήνας...

Φέτος το ολάνθιστο μπαλκόνι μου, δεν φιλοξενεί δεκαοχτούρες στην άδεια φωλιά. Όμως προσελκύει πεταλούδες, "μελισσάκια", ακρίδες και ένα ζευγάρι περαστικό κοτσιφιών που μου αναστατώνει τις γλάστρες.
Χθες βράδυ συνειδητοποίησα ότι άνθισε και το νυχτολούλουδο, που παράλληλα με το αγιόκλημα και την αγγελική-λουλούδι, δεν με άφησαν να κλείσω πόρτα τη νύχτα από τις ανακατεμμένες ωραίες μυρωδιές..
Η μικρή διάβαζε μέχρι αργά γιατί έδινε το πρώτο μάθημα στη σχολή και είπα να τη συντροφεύσω. Νοσταλγία με έπιασε για το μικρό μου σπίτι στη Σπάρτη και τον κήπο με τις πορτοκαλλιές μου. Άραγε έχουν ακόμα λουλούδια και ευωδιά; Τα τριαντάφυλλά μου άραγε, ποιός τα χαίρεται; Η μνήμη έχει ήχους και μυρωδιές και εγώ σκεφτόμουνα το θόρυβο της ξύλινης πόρτας, τη μυρωδιά του ξύλου της κόρδας στο ταβάνι, τη φωνή της μάνας μου που μου έδινε οδηγίες για τα λουλούδια..

Λέω να την κάνω σιγά-σιγά.. Mαχαιρίτσας,βέβαια...

Yστερον: Χαρισμένο εξαιρετικά από και για τον 2ΠΙ και όλους μας, σπίτι παλιό!

ΤΙΡΑΜΙΣΟΥ ΤΩΝ.. ΕΞ (6)

Τι εννοεί ο ποιητής με το "..των εξη"; Το τιραμισού στις έξη ώρα, μαζί με το τσάι το απόγευμα; Αμαξοστοιχία των εξη, Λάρισα - Καρδίτσα με το όνομα Τιραμισού; Έκφραση με ..υπονοούμενο;
Άντε καλέ! Το τιραμισού της ευκολίας και της ευτυχίας, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, που βασίζεται στο 6 για τα υλικά! Το "ωραίο γλυκό της Κυριακής.." που θά'λεγε και ο Καββαδίας! Εδώ σε εκδοχή υλικών είτε Α.Μπαρμπαρήγου,είτε Ν.Νικολάου (ζητώ συγνώμη), γιατί σημείωνα βιαστικά, από τηλοψίας και ξέχασα να καταγράψω, από ποιά γοητευτική κυρία το άκουσα.
Υλικά:
6οο γρ. Τυρί Μασκαρπόνε
2 πακέτα σαβουαγιάρ(Savoiardi)
6 κρόκοι
6 ασπράδια σε μαρέγκα
6 κ.σ. ζάχαρη άχνη
6 κ.σ. ρούμι ( έβαλα το γνωστό brandy αστέρων συν 2 κ.σ.τεκίλλα)
2 φλ. Δυνατό καφέ (εσπρέσο κατά προτίμηση)
1 βανίλια
Κακάο για πασπάλισμα
Τριμμένη σοκολάτα.

(Η εκτέλεση γίνεται κυριολεκτικά από μνήμης και λαμβάνοντας υπόψη τη συνήθη διαδικασία)!

Αφρατεύουμε το τυρί , αναδεύοντας με ένα πειρούνι. Το αφήνουμε κατά μέρος, σε θερμοκρασία δωματίου.
Φτιάχνουμε τον βαρύ καφέ και τον βάζουμε να κρυώσει, σε ένα πλατύ μπώλ για να διευκολύνεται το μούσκεμα των σαβουαγιάρ. Προσθέτουμε το αλκοόλ. (Έβαλα επίσης, μια κουταλιά ζάχαρη σε βαρύ βρασμένο καφέ, όχι εσπρέσο δυστυχώς..)
Σε Μπεν μαρί με βραστό νερό, για το φόβο σαλμονέλλας, χτυπάμε με τον αναδευτήρα ή φορητό ηλεκτρικό μίξερ, τους κρόκους με τη ζάχαρη, μείον δύο κ.σ. που θα χρειαστούμε για τη μαρέγκα και τη βανίλια . (Εγώ έβρασα σε μια μάλλον πλατιά κατσαρόλα νερό και έβαλα επάνω το μεταλλικό μπώλ της ΙΚΕΑ που έχει ωραίο κυρτό σχήμα). Θα χρειαστεί 1 λεπτό για να αλλάξει χρώμα και γύρω στα πέντε λεπτά να πήξει. Μην ξεχνάτε να «ξύνετε» τα τοιχώματα του μπώλ. (Τα δικά μου φρεσκότατη αυγουλάκια από κοτέτσι, δεν άλλαξαν χρώμα, αλλά έπηξαν ωραία. Πρόσθεσα και 2 κ.σ. τεκίλλα και ξύσμα λεμονιού). Αφήνουμε αυτή την κρέμα ζαμπαγιόνε, να κρυώσει λίγο.(εγώ βύθισα τον πάτο του μεταλλικού δοχείου σε μπώλ με κρύο νερό, αναδεύοντας λίγο και κρύωσε αμέσως).
Προσθέτουμε το αφράτο τυρί μασκαρπόνε, χτυπώντας και ανακατεύοντας με τον αναδευτήρα στο μίγμα. Τελευταία προσθέτουμε τη μαρέγκα από τα ασπράδια που χτυπούμε στο μίξερ με μια πρέζα αλάτι (γιατί δεν είχα κρεμόριο) και ζάχαρη, μέχρι να σηκώνει κορυφές..(Εδώ, η καλή σου, τουμπάρισα όλη τη ζάχαρη, μισό φλυτζάνι ... Τελικά μου φάνηκε καλύτερο και έτσι θα κρατήσω τη διπλή ζάχαρη, έξη-έξη για κρόκους και ασπράδια!) Φυσικά προσέχουμε να τη «διπλώσουμε» προσεκτικά στο μίγμα.
Αρχίζουμε να βουτάμε από τη μιά μεριά τα δάχτυλα κυριών, τα σαβουαγιάρ, στον καφέ από τη μιά μεριά και να τα βάζουμε από την άλλη για να μη νοτίσουν πολύ, στο σκεύος επιλογής μας. (Διάλεξα ένα τάπερ-ταψί ψυγείου, που συνήθως κάνω το cheesecake που δεν ψήνεται).
Χρειάζεται ένα ολόκληρο πακέτο για την πρώτη στρώση. Μετά τα περιχύνουμε με τη μισή κρέμα. Τρίβουμε με το χοντρό του τρίφτη λίγη σοκολάτα κουβερτούρα, ή έχουμε έτοιμη τριμμένη. Επαναλαμβάνουμε με το άλλο πακέτο σαβουαγιάρ, την στρώση και τελειώνουμε το γλυκό με την υπόλοιπη κρέμα. Κοσκινίζουμε μια στρώση κακάο-κατά την προτίμηση- και προσθέτουμε ξύσμα σοκολάτας.
Μπαίνει στο ψυγείο τουλάχιστον για 4 ώρες, περισσότερο καλύτερα. Μην την αφήσετε καλού κακού,περισσότερο από μια μέρα έστω στο ψυγείο, αν και ψήθηκαν οι κρόκοι..

Aκούμε Max Raabe-Ooops.., ενώ διαβάζουμε μιαν άλλη,μια Chocolate Tiramisu

(H.f.L.)

Γάϊδαρος στα κεραμίδια.. .νέα στο κατώφλι!

Mου έκανε εντύπωση το άρθρο για το βελγικό εκτροφείο του αρκαδικού γάϊδαρου, στο blog Lily's stories.
Oι ευεργετικές επιδράσεις του γάλακτος εξ όνου, ήταν γνωστές παλαιόθεν! Ας όψεται η Κλεοπάτρα! Τα συμπαθή τετράποδα που εδώ τα αμελούμε και τα αποσύρουμε από την αγροτική χρήση, στο Βέλγιο, γίνονται πηγή εσόδων για ευφάνταστους παραγωγούς! Που αναγκάζονται να εισάγουν χόρτο-για γαϊδουράγκαθα δεν ξέρω- από τις μεσογειακές χώρες.. Μετά εδώ δεν ξέρουμε τι να κάνουμε το χορτάρι στα δάση το καλοκαίρι που ξεραίνεται.. Τι φτιάχνουν με το γαϊδουρινό γάλα; Μετά πείσματος, καλλυντικά σκευάσματα και άλλα! Aντιγράφω από το Lily's:
"Το σαπούνι πωλείται προς 3,5 ευρώ, το σκεύασμα για συμπλήρωμα διατροφής 55 ευρώ, το αφρόλουτρο 18,5 ευρώ, η ενυδατική κρέμα 16 ευρώ, το σαπούνι αντιγήρανσης 6,2 ευρώ, οι καραμέλες 5,4 ευρώ και το λικέρ με γάλα γαϊδούρας 16,2 ευρώ."

Δύο σχόλια που αναρτήθηκαν σε παλαιά μου άρθρα, με έφεραν σε επαφή με την ξεχασμένη γοητεία του παλιού κειμένου μου αφενός και με φρέσκα νέα από την άλλη. Επειδή πάντα αυτό το blog παρουσιάζει νέες προσπάθειες και ενδιαφέρoυσες διασυνδέσεις στο διαδίκτυο, έχουμε και λέμε:
Στο παλαιό μου κείμενο "to blog or not..", έγινε ανάρτηση κοτζάμ δελτίου τύπου!
Η θεατρική ομάδα Κοραή4-Προσβάσιμος χώρος, ανέλαβε διαδραστική επικοινωνία μέσω internet για να μας κάνει γνωστή την παράσταση σε σενάριο της Αιμιλίας Βάλβη.
Πρόκειται για έργο που πραγματεύεται τον αγώνα του ανθρώπου για αντίσταση σε κάθε μορφή απολυταρχισμού κι ελέγχου από ανεξέλεγκτους φορείς εξουσίας.
Διεύθυνση, Κοραή 4, (στο Μέγαρο της Εθνικής Ασφαλιστικής)
Βραδ: καθημερινά, 10 μ.μ. εκτός Πέμ. Είσοδος ελεύθερη. Απαραίτητη η κράτηση θέσης στο 6978638355, 6974316537. Μέχρι 31/5.

Στο κείμενό μου "Ασημα και διάσ(τ)ημα", ξαναθυμήθηκα ένα παλιό μου ποίημα. Χάρις στον Fotis.K. που προβάλλει μια.. φλύαρη ομολογουμένως, ίσως από την πολύ αγάπη, ιστοσελίδα-I love Gytheio- για το Γύθειο. Aπό εδώ κρατώ για ενημέρωση ένα πολύ ενδιαφέρον pdf, εν Γυθείω.
Αλλά θυμήθηκα και τη δυσφορία για την είδηση της πρόθεσης ίδρυσης κόμματος παιδοφίλων και την ψηφοφορία που μας πρότεινε η mindstripper και ο Δημήτριος ταξιδευτής... Μερικά πράγματα, τόσο άσχημα, είναι ριζωμένα βαθιά..

Υπέπεσαν στην αντίληψή μου και άλλα χρήσιμα τοπικά νέα! ΄Ετσι,στο Ρέθυμνο, δεν ξεσηκώνονται μόνο κατά της εγκληματικότητας, με αφορμή την δολοφονία του νεαρού φοιτητή, αλλά κάνουν κάτι θετικό. Συμβάλλουν στον πολιτισμό, σχεδιάζοντας την αφήγηση παραμυθιών, με πολυμέσα, σύμφωνα με την Άγονη Γραμμή, . Εύγε!

Σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση Αγώνας της Κρήτης, στις 5 Ιουνίου θα βραβευτεί ο ομορφότερος κήπος, το ομορφότερο μπαλκόνι, είσοδος ακάλυπτος κλπ από το Δήμο Χανίων! Χάρις σε σχόλιο του συνεργάτη τους στο παλαιό μου κείμενο για την αυταπάρνηση, ανακάλυψα και σας συστήνω και αυτόν τον ενδιαφέροντα ιστότοπο. Δείτε το φωτογραφικό υλικό από τις εκτελέσεις των γερμανών Ναζί στα Χανιά και το Ρέθυμνο καθώς και αφιερώματα για τη μάχη της Κρήτης.

Καλό σ/κ και Καλομοίρα έρχεται! Aκούμε, "μέσα σ' αυτή τη βάρκα", Αλίκη..
(για τη φωτο από το μουσείο Πομπιντού, ευχαριστώ την Αγγελίνα, αλλά και τον Κυριάκο που επεξεργάστηκε την αρχική)!
Μια δεύτερη μουσική επιλογή, Η Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου, με το Γιάννη Χαρούλη.

Rotten tomatoes - Aέρααα

Εεε από τον καιρό του Σαίξπηρ, το κοινό που δεν του άρεσε η παράσταση, πέταγε διάφορα πράγματα. Όμως η ντομάτα δεν είχε θέση στο μακρυνό και σκοτεινό Λονδίνο. Πως συνδέθηκε σαν εκδήλωση αποδοκιμασίας άραγε;

Πρώτη φορά οι Ν.Υork Times καταγράφουν στις 28 Οκτωβρίου του 1883, επίθεση αποδοκιμασίας του κοινού κατά ηθοποιού. Ο ατυχής John Ritchie, πάνω στο ακροβατικό του, έφαγε στο δόξα πατρί, ανάμεσα στα μάτια, μια σάπια ντομάτα και έχασε την ισορροπία του. Η ζημιά του κοστολογήθηκε στα $50, αλλά δεν μπόρεσε να ξαναπαίξει στο Hempstead, Long Island της Ν.Υόρκης..
Η ύπαρξη της ομώνυμης ιστοσελίδας είναι μια ακόμα απόδειξη έκφρασης της αποδοκιμασίας στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι.
Η τελευταία πράξη διαμαρτυρίας με τις ντομάτες, είναι οργανωμένη, αφού η ελληνοφέρνουσα λέξη ΡΕΤΑ είναι πίσω από αυτή! Η οργάνωση που επιτίθεται με πάστα τομάτας στις αληθινές γούνες κυριών.

Πως μου ήρθαν όλα αυτά; Μα βλέποντας Εurovision στα διαλείμματα του Λάκη και σχολιάζοντας τις ..Eurononcence και τα Εuro τραγουδάκια!
Χαρισμένο σε όλους έτσι για να ξαναθυμηθούμε τον ανεπανάληπτο Verka Serduchka vs του Justin Timberlake, κατά το τελευταίο chart!
Καλά-καλά! Θα κάνω το χατήρι της μικρής, θα ζητωκραυγάσω για την Καλομοίρα!! Ηip-hip hurrah !!
Άλλωστε η Celin Dion δεν ξεκίνησε διθνή καρριέρα από τη Εurovision;(Εκπροσωπούσε την Switzerland το 1988,με το τραγούδι "Ne Partez Pas Sans Moi".)Παίξτε το κουίζ του Spiegel!
© is ©

Yστερον: Μια και το θέμα μου μιλά για σάπια,έστω σάπιες ντομάτες, λέω να σας συστήσω ένα εξαιρετικό νεανικό blog το.. Sapioi.gr! Δίνει ένα ενδιαφέρον link, στο λακωνικό του ποστ, για μετατροπή σε mp3 από youtube!

Cookies ..κλοπυράιτ!

Εντελώς απρόσμενα, ανακάλυψα χθες ότι έπεσα θύμα αντιγραφής και μάλιστα πολύ κακής, αφού στην προσπάθεια της οικειοποίησης του κειμένου μου,που αφορούσε την ετυμολογική προέλευση του κουλουριού και τη συνήθεια του κεράσματος του Πάσχα, το διέστρεψαν κατά το δοκούν.
Ήμουν πολύ χαρούμενη για την αναλυτική μου δουλειά! Για τον όρο που δημιούργησα από το τίποτα, χάριν θυμηδίας, για το "κολλίκιον" ιδιαίτερα όταν του κολλάς και εκείνο το "μετ ωού χρώματος πορφυρού" ώστε η βυζαντινή του "καταγωγή" να ξεγελάσει έως και καθηγητή!! Εδωσα όμως, ώρες σοβαρής έρευνας για να καταλήξω στην παραδεκτή ετυμολογική εξήγηση, "απο τη λέξη κόλουρις" για το κουλούρι, συνδυάζοντας πολλά. Ακόμα και τις μανιάτικες ρίζες μου!
Θα ήμουν το ίδιο χαρούμενη μάλλον περήφανη, αν κάποιος το εκτιμούσε και το πρόβαλλε, και δεν το έκλεπτε παραποιώντας το..Αν κάποιος, βάναυσα,δεν εκτιμούσε τον κόπο και την παρουσίαση άλλου, ακόμα το πνεύμα και την καλαισθησία του...
Υπάρχουν κανόνες στο διαδίκτυο δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν στεγανά και άνθρωποι που να σέβονται κάποιες αρχές...
Θυμάμαι όμως και πρέπει να εξάρω, την ευαισθησία, σε παλαιό ετυμολογικό συμβάν, του Ηλ.Μαμαλάκη και της άμεσης αποκατάστασης, αν και δεν είχε καν σχέση με την παρούσα υπόθεση.. ας πούμε λογοκλοπής..

Μετά ήλθε η φίλη Νένα και μου έστειλε παρηγορητικά το πιο κάτω βίντεο,(Παραδοσιακό Νοτίου Αφρικής, με αφηγήτρια την Έλλη Πασπαλά), που αφιερώνω και εγώ, μια story teller, με τη σειρά μου στον.. λογοκλοπέα:





Ύστερον: Για την ιστορία του πράγματος, πρέπει να πω ότι μου ζητήθηκε συγνώμη και τα "δανεικά" στοιχεία αφαιρέθηκαν σε δύο φάσεις είναι η αλήθεια!! Είχαν κρατηθεί τα ζουμερά και πρωτότυπα. Δεν ξέρω αν μέτρησε η ..αφιέρωση του video ή ο "εκβιασμός της ..γιουχα", στην τελική!

Δηλαδή,κυρία μου, αναγκάστηκα να αποποιηθώ πιο πάνω, την αυθεντικότητα της βυζαντινής καταγωγής του.."κολλίκιον" ώστε να φοβηθεί ο αντιγραφεύς, πιθανή ετυμολογική καταβαράθρωση!
- Όμως πράγματι, ισχύει! Κολλίκιον έλεγαν οι Βυζαντινοί το..κουλούρι!! Το σημίτικο για να ακριβολογούμε, πασπαλισμένο με σουσάμι!

.

Antarctica, θαυμασμός και σημασία

Mια τέτοια ζεστή βραδυά, μάλλον ξημερώματα επόμενης ημέρας, μόνο μια τέτοια εικόνα ονειρική μας σώζει! Eίναι η εικόνα ενός τεράστιου κύματος, που μόνο στην Ανταρκτική,με θερμοκρασία Χειμώνα από −80 °C έως −90 °C και το καλοκαίρι από 5 °C έως 15 °C, θα μπορούσε να συμβεί: Να παγώσει στον αέρα! Να σχηματίσει παγόβουνο.

Η Ανταρκτική,στο Νότιο Πόλο, κρατά την ελληνική προσωνυμία -Antarctica- και σημαίνει την απέναντι στην Αρκτική περιοχή, στο Βόρειο Πόλο. Flora και Fauna είναι γνωστά αναμενόμενα. Υποτυπώδης βλάστηση πχ.άλγη, λειχήνες, βρύα. Γνωστές φιγούρες ο ζωϊκός πληθυσμός των πάσης φύσεως πιγκουΐνων. Με γούνα ή χωρίς φώκιες επίσης, άλμπατρος και άλλα πουλιά, ψάρια, καλαμάρια κ.ά.

Μια ενδιαφέρουσα virtual περιήγηση γίνεται εδώ και ενδιαφέροντα επίσης videos όπως αυτό! Αλλά οπωσδήποτε, λίγη γεύση της μοναδικής αυτής μικρής ηπείρου παίρνει κανείς. Tης γής που περιβάλλεται από ωκεανούς και που η σπουδαιότητά της για το κλίμα στη γή, την καθιστά επίκαιρη.

Mην την φανταστείτε απολιτίκ την ερημία! Κάθε άλλο! Πρώτη η Βρεττανία διεκδίκησε την περιοχή για να προκύψουν έπειτα οι διεκδικήσεις της Γαλλίας, Ν.Ζηλανδίας, Νορβηγίας, Αργεντινής, Χιλής και βέβαια των ΗΠΑ και Ρωσσίας. Η Διεθνής συνθήκη που επικυρώθηκε στις 23 Ιουνίου 1961, επιτρέπει πολυεθνικό επιστημονικό προσωπικό αλλά και στρατιωτικό ως υποβοηθητικό στην έρευνα, που αφορά καθαρά επιστημονικούς σκοπούς και πειράματα και αποκλείουν άλλην έρευνα π.χ για μεταλλεύματα. Όμως όπως ανανεώθηκε το 1991, άφηνε περιθώριο για τέτοια εκμετάλλευση, μέχρι το 1998 όπου με το πρωτόκολλο της Μαδρίτης αποφασίστηκε ότι είναι ‘natural reserve devoted to peace and science’, ίσως ένα World Park για την προστασία του περιβάλλοντος και για την επιστήμη.

Ευχαριστίες στη φίλη Νένα για το φωτογραφικό υλικό!

Κουλουράκια πορτοκαλλιού Σπάρτης

Tα κουλουράκια με πορτοκάλλι, είναι συνηθισμένο κέρασμα στην Σπάρτη, στον καφέ στο πρωϊνό, στην παρέα, κυρίως στις νηστείες, αλλά και όλες τις άλλες μέρες. Λίγο ή πολύ αυτή η συνταγή ακολουθείται, από τις χρυσοχέρες νοικοκυρές. Ας πούμε ότι άλλοι έχουν παραλλαγές. Για παράδειγμα, η μητέρα μου δεν συμπαθούσε την αμμωνία, που όμως, όπως λέει η σοφή μου γειτόνισσα, βοηθάει τα κουλουράκια να είναι μαλακά και να μην.."λουρώσουν"! Την ερμηνεία της λέξης δεν την έχω ακόμα ξεκαθαρίσει! Μπορούμε λοιπόν, να τη συμπεριλάβουμε στις γενικές τοπικές συνταγές. Ως συνήθως, εγώ κάνω τα δικά μου, ακόμα και με τις παραδοσιακές συνταγές.

Υλικά
6 φλ. -750 γρμ.-αλεύρι κοσκινισμένο, (προτίμησα το για όλες τις χρήσεις)
1 φλ. λάδι (ή μαργαρίνη, ή μισό-μισό)
11/2 φλ. ζάχαρη
3/4 φλ. χυμό πορτοκαλλιού + ξύσμα από πορτοκάλλι(μη κερωμένο)
1 κ.σ.γεμάτη αμμωνία
1 κ.γλ. σόδα
1/2 κ.γλ. Β.Ροwder
1/4 φλ.κονιάκ + μισού λεμονιού χυμό
Σουσάμι (προαιρετικά κανέλλα)
Ετοιμασία
Κατά τα γνωστά, χτυπάμε ζάχαρη και λάδι με το ξύσμα του πορτοκαλλιού. Στίβουμε το ξυσμένο πορτοκάλλι και στο ποτήρι με το χυμό ανακατεύουμε την αμμωνία, για να διαλυθεί και να αφρίσει απ τη χαρά της που θα συναντήσει το μίγμα ζάχαρης-λαδιού. Στη συνέχεια, διαλύουμε τη σόδα στο κονιάκ+λεμόνι και προσθέτουμε στο μίγμα επίσης.
Το ξύσμα καλύπτει το αιτούμενο άρωμα στο κουλουράκι. Η ζύμη που προκύπτει είναι μαλακή και δουλεύεται στο χέρι. Πλάθουμε σε διάφορα σχήματα, (στη Σπάρτη κλασσικά είναι το σχήμα "τελικό ς" και "πλεξιδούλα" αλλά περί ορέξεως..). Τα κυλάμε σε σουσάμι και τα αραδιάζουμε στις λαμαρίνες του φούρνου, πάνω σε λαδόκολλα. Φούρνος προθερμασμένος, στους 170 για 25 λεπτά, έως να ροδίσουν.

Παρατηρήσεις. Η σοφή μου γειτόνισσα στη Σπάρτη, ενσωματώνει το σουσάμι στη ζύμη γιατί είναι ενοχλητικό να σκορπίζεται την ώρα που τρώγεται το κουλούρι. Όμως η μαμά μου κατάβρεχε το σουσάμι και κόλλαγε ευκολώτερα στη ζύμη.

Στον τελευταίο Γαστρονόμο-τεύχος 25/Μαι.2008,σελ.82, είδα μια παραλλαγή παρόμοια, όπου του σουσάμι ανακατεύεται με ζάχαρη και δυο κ.σ. νερό και είναι της καλύτερης προσκόλλησης για τα κουλουράκια. Ευφάνταστη εγώ, πρόσθεσα και λίγη κανέλλα! Ίσως πάει και μέσα, αλλά φοβάμαι μη δώσει πικρίλα στη γεύση. Άλλη φορά είχα ρίξει και σταφίδες μαύρες στη ζύμη! Τούτη τη φορά πασπάλισα ζάχαρη+κανέλλα τα μισά! Άστε που βιαζόμουνα και δεν κοσκίνησα το αλεύρι!
Η δόση είναι συγκρατημένη για το φόβο της από δευτέρα δίαιτας, αλλά τι να το κάνεις, εξαφανίζονται..
(πρώτη δημοσίεςυση)
H.f.L.

Ο..μαναχέρ και ο κομπιουτεράς

Έλαβα ένα ανέκδοτο στο εμαίηλ μου που παραδόξως πήγαινε πολύ με τις σκέψεις που έκανα εκείνη τη στιγμή:

Ένας άντρας μέσα σε ένα αερόστατο συνειδητοποιεί ότι έχει χαθεί. Μειώνει
ύψος και βλέπει έναν άλλο άντρα από κάτω. Κατεβαίνει κι άλλο και φωνάζει:
- "Συγγνώμη, μπορείτε να με βοηθήσετε; Υποσχέθηκα σε ένα φίλο ότι θα τον
συναντούσα εδώ και μια ώρα, αλλά δεν ξέρω πού είμαι".
Ο άντρας από κάτω του απαντάει:
- "Είσαι σε ένα αερόστατο ζεστού αέρα σε ύψος περίπου δεκαπέντε μέτρων.
Βρίσκεσαι στις 38 μοίρες ανατολικά γεωγραφικό μήκος και στις 23 μοίρες
βόρεια γεωγραφικό πλάτος".
- "Μήπως είσαι κομπιουτεράς;" ρωτάει ο αιωρούμενος.
- "Ναι, είμαι", λέει εκείνος στο έδαφος. "Πώς το κατάλαβες;"
- "Κοίτα, ό,τι μου είπες είναι τεχνικά σωστό, αλλά δεν έχω ιδέα τι να κάνω
με την πληροφορία που μου έδωσες και το γεγονός παραμένει ότι είμαι ακόμα
χαμένος. Ειλικρινά, δε με βοήθησες και πολύ ως τώρα".
Ο από κάτω λέει:
- "Kι εσύ πρέπει να είσαι manager".
- "Πράγματι! Εσύ πώς το κατάλαβες;"
- "Κοίτα, δεν ξέρεις πού είσαι, ούτε πού πας. Έχεις ανέλθει στο ύψος σου
χάρη σε μια μεγάλη φούσκα. Έδωσες μια υπόσχεση πού δεν γνωρίζεις πώς να την
κρατήσεις, και περιμένεις από τους από κάτω σου να λύσουν τα προβλήματά
σου. Το θέμα είναι ότι βρίσκεσαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση όπου
βρισκόσουν πριν με ρωτήσεις, αλλά, κατά κάποιο τρόπο, τώρα μοιάζει να είναι
δικό μου σφάλμα".

Πως τα κατάφερα η .. μαναχέρ*, έβαλα το.. χεράκι μου και τα σκ@#΅%@ ένας Θεός το ξέρει.. Όλα έβαιναν καλώς, η υπόθεση που μας απασχολούσε οικογενειακά, έμοιζα δρομάκι σε πράσινα λειβάδια, ώσπου η φαεινή μου ιδέα μας έκανε να βαδίζουμε κακοτράχαλο μονοπάτι σε άγνωστα δάση.. Ναι συμβουλεύτηκα κομπιουτερά, μάλλον μεσίτη από εκείνους τους οργανωμένους με τα τέλεια μέσα.. Ας ελπίσουμε ότι θα δοθεί νέα ευκαιρία..


Μήπως να βάλω αγγελία σαν τον φαροφύλακα; Η ..σπάνια φωτο και το κείμενο της αγγελίας, αποθαύρισμα επίσης του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου.

Ευχαριστώ την Αγγελίνα και τη Νένα για το σημερινό ποστ! Ευτυχώς που δεν έχω διαφημήσεις για να μου ζητάτε τα ρέστα κορίτσια!

Aκούμε τη Δήμ.Γαλάνη, στο τραγούδι του Χατζιδάκη, Τι ζητάς Αθανασία

*Λογοπαίζω με την προφορά στα ισπανικά της manager και της λέξης μάνα!

JERONIMO JANKA

Άλλως πως, "Θου κύριε φυλακήν περί τα χείλη μου"..

-Για να μη μιλήσω για τη φαναριώτικη υποκρισία-όπως τη βλέπω στην οθόνη μου-
-Για την ξύλινη εκτός εποχής και τόπων γλώσσα-όπως την ακούω απ την οθόνη της Τv-ούλος μου..-
-Για την πλήρη υποταγή- αντάλλαγμα εκλογής "Προέδρου"(??) Συνόδου -νέος τίτλος παρακαλώ στις φιλοφρονήσεις και όχι αρχιεπίσκοπος-
-Για τα "δημοκρατικά" πολυτελή ράσα της τριανδρίας και ειδικά του Ιωαννίνων τα οποία περνάνε απαρατήρητα από τις δημοκρατικές γραφίδες ιδία του συγκροτήματος Λαμπράκη..Που όμως δεν ξεχνούσε να κριτικάρει εκείνα του Χριστόδουλου..
-Για την πλήρη αποδόμηση όσων ο Σεραφείμ και ο Χριστόδουλος πέτυχαν για την ανεξάρτητη σκέψη και δράση της ελλαδικής εκκλησίας..
-Για το μανιπουλάρισμα και το άλλοθι που επιζητά η τρόϊκα από τα δημοκρατικά αισθήματα των πολιτών,
-Για την σίγουρα προσεχή προσέγγιση του Βατικανού και την απο κοινού ποτηρίου μετάληψη,όνειρο του λατινοτραφούς Πατριάρχη, ως δήλωσε πρόσφατα σε προσκυνητές, άραγε με ποιές ακόμα υποχωρήσεις..

Μα που αλλού, στην τελευταία συνάντηση Φαναρίου και της αγίας κλίκας(Ιωαννίνων-Ζακύνθου-πρώην Θηβών) του ελλαδικού χώρου. Εδώ, το ρωγμώδες κάταγμα που υπέστη- στην πρώτη ευγνώμονα εκτός Αθηνών επίσκεψη σε φίλα προσκείμενα Μητρόπολη- και που τον εμπόδισε να φανεί κοντά στο Ποίμνιο του Θεού τις πιο μεγάλες ημέρες της Ορθοδοξίας, δεν ήταν κώλυμα.... Κρίμα Jeronimo, άλλα περιμέναμε...

Να θυμηθούμε ότι ο Φαναρίου Βαρθολομαίος, είναι ανάμεσα στους 100 ανθρώπους επιρροής στον πλανήτη, μαζί με τον Δαλάϊ Λάμα, τον Μπους, της Μαράϊα Κάρεϋ, του Εράν Εγκοζί κ.ά.

Προφανώς εντυπωσιασμένος ο ....Πρόεδρος της συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, τόνισε ότι "οι επιμερισμοί ανήκουν χωρίς επιστροφή στη λήθη και στο παρελθόν", και κατέληξε τονίζοντας ότι "δεν έχουμε, Παναγιώτατε, να σας προσφέρουμε τίποτε άλλο, παρά μόνον την αφοσίωση που μπορούν να προσφέρουν τα παιδιά στους γονείς τους".

Τα..παιδιά στους γονείς!! Ουάου οι παίδες!!
Τα παιδία παίζει μου φαίνεται..
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μάρκου Ευγενικού και του Πλήθωνα...
Δεν τον γλιτώνουμε το χορό, Jeronymo Janka, by Forminx

Αφιερωμένο στον επισκέπτη μας Kafetzhs που μας το θύμισε, Γαλάνη-Θέλω να δώ τον Πάπα:



Σημειώσεις: Από την οπερέττα εις τρείς πράξεις "Θέλω να δω τον Πάπα" με τον θίασο Παπαϊωάννου

Τραγουδιστής αρχικός: Δημητριάδης Τέτος

Συνθέτης: Σακελλαρίδης Θεόφραστος

Στιχουργός: Σακελλαρίδης Θεόφραστος

Σελήνη στον Καρκίνο!.

H φωτογραφία πρώτα δόθηκε στο Welt On Line, από όπου αντιγράφουμε:

"Οι άνθρωποι θέλουν απλά να κατακτήσουν την κορυφή,μιά κορυφή, όπως αυτές του Rocky Mountains στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες".
"Ο λαός πάντα γοητεύεται από νέους ορίζοντες και έχει τη διάθεση να σπάσει τα σύνορα, να ξεπεράσει τα όρια."
"Σήμερα το φεγγάρι είναι όντως η μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα από πλευράς επιστημονικού ενδιαφέροντος(...)θα επιτύχουμε στο φεγγάρι πολύτιμες πρώτες ύλες, ώστε αυτές να χρησιμοποιηθούν ως αφετηρία για μελλοντικές διαστημικές αποστολές."
"Το μεγαλύτερο πρόβλημα για το ταξίδι στο φεγγάρι, είναι να πείσεις τους σκεπτικιστές να πετάξουν!"
"Εφόσον οι άνθρωποι ακόμα δεν μπορεί να συρρικνωθούν, πρέπει να ετοιμαστούν μεγαλύτερες διαστημικές κάψουλες για πολυμελείς αποστολές".


Η σκοτεινή πλευρά της σελήνης, λοιπόν, παύει να έχει μυστήριο, παύει να εμπνέει τους ποιητές! Όντας το πιο ενδιαφέρον μέρος του ηλιακού μας συστήματος απο επιστημονικής πλευράς, όπου μελετάται εγκατάσταση τεράστιων τηλεσκοπιων, για να κατοπτεύουν και να "ακούνε" το διάστημα, ετοιμαστείτε για προσεχείς πιο ασφαλείς προσεληνώσεις! Για την κατάκτηση άλλου Γαλαξία!
Τη ροκανίσαμε άλλωστε τη γή και μας εκδικείται.. Δεν μπορούν πιά οι επιστημονικές έρευνες και αποστολές για τη Σελήνη, να..καρκινοβατούν!

AκούμεFly me to the moon

Ο τίτλος εμπνευσμένος από αυτό το εξειδικευμένο αστρολογικά blog Ouranitsa και τη φάση της σελήνης σήμερα!

HUNGRY-Κόκκινα αυγά και πράσσειν άλογα

...πλην όμως ορθολογιστικά!

Ωραία τηρήσαμε τα έθιμα και βάψαμε τα αυγά μας, κανονικά ή οικολογικά! Τα τσουγκρίσαμε, τα φάγαμε σχέτα με το αλατάκι και το πιπεράκι τους, τα φάγαμε με λάδι και ξύδι και ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, τα τρώμε ως ενδιάμεσο σνακ ή μετά από έντονη γλυκοφαγία,να βοηθήσουμε τις καύσεις, τα κεράσαμε ως είθισται μετά κουλουρακίου..Μετά, μετά όμως, τι γίνονται τα υπόλοιπα;
Μα συστατικά άλλων γνωστών συνταγών ή νέων ευρημάτων! Για παράδειγμα:

-Μια κρεατόπιττα με κιμά, φρέσκο κρεμμυδάκι, πιπεριά κόκκινη, κουκουνάρι και ψιλοκομμένα αυγά, σε σφολιάτα, δίνει την αίσθηση του πιροσκί! Φυσικά ο κιμάς τσιγαρίζεται, εκτός αν σας έχει μείνει από τίποτα μακαρόνια.. Με ένα ψιλοκομμένο κανονικό κρεμμύδι ροδίζεται, σβήνεται με κρασάκι και δέχεται αλάτι-πιπέρι, μοσχοκάρυδο λίγο νεράκι για να βράσει λίγο και τα προαναφερθέντα υλικά. Τα αυγά προστίθενται, αφού τραβήξουμε τον κιμά από την φωτιά. Αλείφεται το φύλλο με αυγό και παίρνει πασπάλισμα σουσαμιού και μαυροκούκι. Ψήνεται σε προθερμασμένο φούρνο,με αέρα, στους 170 για μισή ώρα, ή ως να ροδίσει το φύλλο.

-΄Ενα ρολό κιμά, το μίγμα του οποίου ακολουθεί τη δική σας συνταγή μπιφτεκιών. Με την προσθήκη μιάς αλεσμένης στο multi ντομάτας, γιαουρτιού ή γάλακτος, άφθονου μαϊντανού και δυόσμου (και μάραθο να βάλετε όπως εγώ καλό είναι!), φρέσκου κρεμμυδιού (πράσινο μέρος) και ενίσχυση των αρωμάτων του κύμινου με μοσχοκάρυδο, μπαχάρι,(και λίγο φρεσκοτριμμένο τζίντερ που έβαλα εγώ).Οπωσδήποτε η ζύμη είναι αφράτη (όχι σφικτή όπως στα μπιφτέκια), από τα υγρά και αν χρειαστεί προσθέστε γάλα ή νερό. Χρησιμοποιήθηκε μια κόλλα ζαχαροπλαστικής να απλωθεί ο κιμάς σε παραλληλόγραμμο, (καλή ώρα,όπως στην πίτα που βλέπετε). Τα αυγά -καθαρισμένα- ολόκληρα μπαίνουν στη μέση και κομμάτια κεφαλογραβιέρα ανάμεσα. Με τη βοήθεια της κόλλας ανασηκώνεται το μίγμα του κιμά και ρολάρεται. Με την ίδια λαδόκολλα, μπαίνε σε μακρόστενη φόρμα του καίηκ, σκεπάζεται με τις άκρες της σα μωρό, (κολλείστε το άνοιγμα αλείφοντας με το πινέλλο λίγο λάδι). Ψήνεται σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 (1 κιλό κιμάς, θέλει ψήσιμο περίπου 1 και 1/2 ώρα). Κόβεται σε μερακλίδικες φέτες αφού αφήνεται λίγο να "κάτσει", να κρυώσει δηλαδή ώστε να τεμαχίζεται ευκολώτερα.

-Μιά Ρυζοσαλάτα. Βράζετε 1-2 φλυτζάνια ρύζι(προστιμώ καρολίνα, αλλά αν έχετε βρασμένο για πιλάφι αξιοποιείστε το), για 4-ή για περισσότερα άτομα. Ψιλοκόβετε 4-5 αυγά σφικτά(ένα για κάθε άτομο), αγγουράκια τουρσί, ντομάτα, βρασμένα καρόττα, πιπεριά πράσινη-κόκκινη, άφθονο μαϊντανό, 1 κρεμμύδι ξερό σε κυβάκια, δυό πράσινα κρεμμυδάκια και ότι άλλο θέλετε να αξιοποιήσετε από τα περισσεύματα (π.χ. ζαμπόν, βραστό κοτόπουλο). Προσαρμόζετε την ποσότητα υλικών κατά το δοκούν, αλλά μην παραλείψετε τα χρώματα. Χτυπάτε ένα λαδόξυδο με σκόνη μουστάρδα και περιχύνετε τα υλικά. Αυτό για να προλάβει να απορροφήσει το ρύζι λίγο και να μη στέκεται μπάστακας στη σαλάτα. Αλάτι-πιπέρι( η κόρη Lilly πρόσθεσε ένα φακελλάκι για σαλάτα γνωστής εταιρίας) και αναμείξατε τα υλικά. Θα χρειαστείτε στη συνέχεια της ανάμιξης, έως μισό κιλό μαγιονέζα. Μπορείτε να προσθέσετε λίγο γιαούρτι μειώνοντας την ποσότητα.Ή να κάνετε τη σπιτικήτης α.Αγγελικής! Οπωσδήποτε κρατείστε μαγιονέζα ατόφια για το σερβίρισμα και το στόλισμα. (Εγώ είχα κάνει "μανιταράκια" ντομάτας αλλά δεν πρόλαβα την αξιοπρεπή φωτογράφιση, κατεφαγώθη η μία άκρη..)
-Aκούμε το συγκρότημα πράσσειν άλογα εδώ.

(πρώτη δημοσίευση Η.f.L.)

Υπάρχει καλύτερη ελ.ας; - γιατί πολύ τι θέλουμε...

Σχολιάζοντας τα από τηλοψίας , στα δελτία ειδήσεων,δρώμενα,

Το τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά στον ασυντόνιστο κοτσιδάκια της ελ-ας που δεν ήξερε φαίνεται ποιόν και γιατί κυνηγούσαν. Που βούτηξε και καταχέριασε το ντερέκι, που ήταν όμηρος σε ένα τοσο δά ανθρωπάκι.. Ένα τόσο δά ανθρωπάκι..Που γελοιοποίησε μηχανές και μηχανισμούς..

΄Ενα τόσο δά ανθρωπάκι.. Που δεν του έδινε κανένας σημασία, ούτε οι δικοί του, ούτε οι γνωστοί του, ούτε οι ξένοι..Που για τόσες ώρες τρομοκράτησε καθως πρέπει πολίτες και γραφειοκράτες μ@#@$%ς.. Που αντί να διοριστούν εισπράκτορες και γρασσαδόροι, έγιναν φύλακες του Νόμου...

Ένα τόσο δα ανθρωπάκι.. Που αφαίρεσε τη ζωή εκείνου που φάνηκε να μην τον παίρνει στα σοβαρά, όπως και όλοι oi άλλοι....Που κίνησε ένα ολόκληρο ντόμινο ανατροπών για όλους εκείνους που ασκούν και καταχρώνται την εξουσία...

Αφιερωμένο εξαιρετικά και σε εκείνον τον σερίφη που ασκώντας την εξουσία της μπλε στολής απείλησε τον καμέραμαν, που όμως, έκανε σωστά τη δουλειά του της ενημέρωσης.. Που τον απείλησε λοιπόν, για να μη δείχνει το μπάχαλο όλων εκείνων που δεν έκαναν τη δική τους δουλειά σωστά..
Όλων εκείνων, των κυρίων και κυριών παρακαλώ, που μπήκαν μπροστά, όχι για να προστατεύσουν τον αδικούμενο απ τον συναδελφό τους πολίτη.. Που απλά θέλησαν συντεχνιακά να καλύψουν εκείνους, που τη δουλειά τους την έκαναν λάθος, ώστε να μη καταγραφεί από την αδιάψευστη κάμερα.. Που υποκριτικά και-ξαναλέω- συντεχνιακά κόπτονται για την οικογένεια του οδηγού.. Που οι ίδιοι άκριτα και αψυχολόγητα, κρατούσαν σε παρατεταμένη αγωνία για την τύχη του ανθρώπου της.. Που βρήκαν ευκαιρία να θέσουν εξωραϊστικά -αποπροσανατολίζοντας την ουσία- θέμα " εμπλεκόμενοι συνάδελφοι ".. Που αφού διορίζονται σε αυτή τη δουλειά- όχι παρκαδόροι ή εισπράκτορες- ορκίζονται ότι θα υπηρετήσουν-υποτίθεται- με αυταπάρνηση...


Αφιερωμένο σε όλους τους αιθεροβάμονες εμάς τελικά και στο ανύπαρκτο κράτος, που χρόνια ροκάνισε η εξουσία της αδιαφορίας.......

Το video, είναι από την εκπομπή, ΑΜΑΝ-Tα καθάρματα!!

Στο Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη

"Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε, παιδιά, στην εξοχή.

Λουλούδια ας μαζέψουμε και ρόδα και κρίνα
Στεφάνι να πλέξουμε του Μάη μ' εκείνα..."


Θαρρώ ότι τα έχουμε πεί όλα για το Μάη και για τα μαγιασίλια:
Με τον ευρηματικό τίτλο "mayday-mayday, καλό/(καλώ) Μάη μήνα.
Που άρεσε στην Αναστασία και ζήτησε την άδεια να δημοσιοποιήσει από το ραδιοφωνικό σταθμό στη Λαμία, τα στοιχεία για την Πρωτομαγιά.
Με τον τίτλο ο Απρίλης έχει τη δροσιά κι ο Μάης τα λουλούδια.
Επίσης, ο Μάης θέλει τα νερά κλπ .
Α, υπάρχει και το holly goat και το στεφάνι της Μαρίας!

Επίσης τον τραγουδήσαμε ως πρέπει με τα λινκς στις παλιές σελίδες.
Mπορούμε να ακούσουμε τώρα με τη φωνή της Λιζέττα Καλημέρη, μιαν άλλη εκδοχή κατά Γ.Καζαντζή της Πρωτομαγιάς.

Εγώ όμως σας αφιερώνω Χατζηδάκη, με τη φωνή του Μιχ.Μητσιά Πρωτομηνιά (στχ.Ν.Γκάτσος) και σας εύχομαι καλό μήνα Μάη!!


Ο τίτλος δανεισμένος από το παραδοσιακό πολύ γνωστό τραγουδάκι, που απο παιδιά τραγουδήσαμε.
Το στεφάνι, δανεικό από το διαδίκτυο και την πολύ ενδιαφέρουσα εμπορική σελίδα ανθοπωλείου.

Υστερον:
Σας συστήνω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της άγονης γραμμής για το «Αράπ - Ντιγιουνού» ή Μαγιοσουρού και την Πρωτομαγιά στα Χανιά των σκλάβων της Αφρικής.

Yστερώτερον: Αφιερωμένο εξαιρετικά στα2 πι, το πατριωτάκι, "Κάθε Μάρτη κάθε Απρίλη, κάθε Μάη"